81 jaar op weer een zonnige dag

Niks geschreven op 18 maart want ik was met mama en Annette shoppen. Dat was een betere besteding van de dag dan bij je te gaan zitten treuren. Wel heb ik je graf even schoongemaakt en geharkt en een bloemetje gelegd. Verder al het geld besteedt aan winkelen ;-) Nu 8 april zijn we niet samen. Mama en Annette gaan wel vanavond samen eten om aan je te denken. Ik haak af want moet morgen naar Munster om verder te gaan revalideren in een whiplash centrum. Misschien was je wel met mij meegereisd naar Duitsland voor een paar nachtjes. En anders misschien bij Tommy langsgereden (als je dat nog had gekund) omdat hij alleen thuis is. We denken nog steeds elke dag aan je maar ik ben wel blij dat het verdriet en het lege gevoel veel minder is. Verdriet slijt blijkbaar echt met de jaren. Je kleinkinderen praten nog vaak over je en hoe jammer ze het vinden dat je dit of dat niet meer meemaakt. Die leegte blijft wel. Dit jaar Mijke slagen aan het gymnasium is ook weer zo'n moment waar je trots op zou zijn. En je beide oudste kleinkinderen Mijke en Tommy worden allebei in juli 18 jaar. Het is bijna ongelooflijk. Zo dankbaar dat mama het allemaal nog meemaakt! Dus..... we missen je, nog elke dag.