5 jaar geleden

Ik weet het ik ben een dagje eerder. Daaraan zie je het al, het leven gaat door. Morgen een werkdag, kind moet spuit en hond naar dierenarts en geen tijd dan zet ik dus nu al iets op je site. Geen gebrek aan respect maar dat is het leven en je zou het begrijpen. 5 Jaar geleden, ongelooflijk wat een tijd. 5 Jaar geleden verloren we je. Wat een verdriet. Nu 5 jaar later heeft je 11 jarige kleindochter gaatjes in haar oren (een geweldige herinnering erbij), gaan je oudste kleindochter en kleinzoon over een paar maanden naar het voortgezet onderwijs. En worden je jongste kleindochter en kleinzoon steeds wijzer en kunnen op de computer veel mooiere presentaties maken dan jij. Je mist het, je maakt het niet meer mee. Nog steeds zijn er dagen waar ik me afvraag wat je zou vinden maar het wordt minder. Gelukkig maar want dat maakt het enorme diepe verdriet iets minder elk jaar. Het klopt wat ze zeggen, het verdriet verliest zijn scherpe randen in de loop van de jaren. Toen we het hadden om na 5 jaar iets samen te doen op de dag dat je overleed zei Annette, wat heb je aan de dag dag hij overleed. Laten we zijn verjaardag vieren, dat past beter bij hem. En natuurlijk valt je verjaardag 8 april ook op maandag en dus vieren we het maar op 7 april. We vergeten je niet, never nooit niet. Je bent voor eeuwig in onze gedachte, vol liefde, herinneringen en respect.