Nog niet veel verder

Wat een dag, weer vol emoties. We hebben nog steeds geen gesprekken gehad en krijgen het gevoel dat er niks wordt gedaan. Eindelijk na veel bellen en zeuren van Annette bij de diverse artsen staan er nu 2 afspraken gepland. Donderdag naar de internist en vrijdag naar de longarts. En natuurlijk realiseren we ons dat men niet direct kan zeggen hoe of wat maar we hopen voor het weekend een beetje meer informatie te hebben over behandelplannen en aanpak. We wachten af maar gaan zoveel mogelijk met zijn allen naar de gesprekken, we willen niks vergeten om te vragen. En vooral ook niks uitsluiten om hoe dan ook nog zo lang mogelijk samen te zijn. Papa is heel verdrietig maar heeft oom Michel gesproken en is wat rustiger geworden. Maar soms slaat de wanhoop weer even toe. Morgen weer een dag ....