zondag 16 maart 2008

Spook


Wat krijg je toch weer een enorm respect voor verpleegkundige. Alle dames die papa komen verzorgen zijn even aardig en goed (we noemen de naam van de organisatie die ze voor ons heeft gevonden nog niet want nu krijgen we nog de liefste en anders krijgen ze het te druk ;-)en we hebben ze nog hard nodig). Zoveel handigheidjes en tips geven ze ons waar we de dag mee doorkomen en het papa makkelijker kunnen maken. En ondertussen merk je als dochters dat het toch erg zwaar werk is. We doen nu zelf ook de nachtzorg en dat is effe doorbijten. Na 3 nachten A. was B. vannacht aan de buurt. En pas bij de vierde keer roepen had hij de goede letter te pakken. Elke keer als hij om wil draaien moet je even helpen want zijn benen werken niet meer. Vannacht van 1 tot 3 uur was hij aan het spoken. Hoesten, draaien, roepen, praten. 's Nachts op de po samen hoofden tegen elkaar, het zijn ook wel weer hele bijzondere momenten waarin een goede grap altijd weer werkt. Hij is eigenlijk een schat van een vent om te verplegen, hij gaat er nog steeds heel goed mee om. Toch rond 5 uur te veel pijn weer dus maar weer een extra pilletje erbij. Mag vast niet maar waarom pijn lijden. Daarna heerlijk geslapen tot 10.00 uur.

Om 10.30 uur worden Julian en Tommy opgehaald door Roland en David. Even natuurlijk over voetbal praten en dan gauw weer slapen. Gebakken ei, wildburger en wat vla gegeten. Toch ook nog een half biertje gedronken met Frank en met broer Hein, zussen Ans en Julia en neef Loek. Ze nemen samen de weblog berichten door en papa glundert bij het reactie aantal van 9. Hij is nog steeds populair. Mijke en Frederike spelen spelletjes met oma en lopen af en toe even langs om naar opa te kijken.

Samen met Annette papa helpen is erg waardevol en samen lachen en huilen. Het gevoel is soms heel dubbel. Je bent blij dat hij er nog is en wil hem nog heel lang hier houden maar aan de andere kant zie je dat hij ook niet te veel moet lijden en mag hij rusten. Maar de dag was de moeite waard, nu de nacht weer in. (foto 16mrt met B.)

8 opmerkingen:

Anoniem zei

"de rust", de rust om me heen voelt steeds intenser,ik kan niet meer tegen de drukte ,het maakt me moe.
Ik zocht nooit rust ,ik zocht de drukte ,het plezier en het gezelschap.
Het gaf me plezier en een doel.
Dat is niet meer want deze rust komt nu nadat alles is gezegd en alle liefde is gevoeld.
Dan mag de rust wel komen, net als mist, heel geleidelijk.
En soms klaart het weer even op ,dan zie ik "de zon " nog even.
Maar steeds vaker komt de rust als een deken om me heen.
En eerlijk gezegd begint de deken steeds warmer te worden.
Laat "de rust" maar groeien,mijn accepteren geeft de warmte.
Het is niet anders ,het is goed,want het komt niet te snel.
Ik rust steeds meer want ik berust.

Roland

Anoniem zei

Lieve allemaal, het is kwart over drie in de nacht en ik kan weer eens niet slapen en ga de side maar eens lezen. Ben gelijk mijn ellende weer vergeten als ik alles lees. Ed weer in het ziekenhuis en heeft weer cardioversie gehad, maar die is er weer, moet wel een nacht blijven maar dat stelt met jullie verdriet niets voor. Fanny, trek jij het nog een beetje? Voor Hans is het fijn om ook in de nacht eigen om zich heen te hebben en dan kom jij misschien ook een beetje tot rust. Hans jij kon heel mooi schrijven maar je hebt je meerdere gevonden in Roland, wat kan die man schrijven, nooit gezien maar heb al wat traantjes door hem gelaten. Wens jullie wederom veel sterkte en geniet van elkaar. En uuuhhh Hans, schenk een lach aan degenen die je leven getekend hebben.
Heel veel liefs uit Gorinchem.

Anoniem zei

hallo familie
als je gezond bent plan je ver voor uit. dat doet iedereen,of je zegt dat doen we nog wel een keer. maar als je ziek bent pak je elke dag.je geniet van de kleinste dingen,dat roept altijd iedereen.je denkt dan dat zal wel tot het dicht bij komt.en dan denk je over alles weer even na wat is belangrijk wat niet.samen zijn dat is nu belangrijk en genieten van de kleine dingen,papa en mama(giel en jo)vragen elke dag wat er op de blog staat dat vertel ik dan en zo blijven we op de hoogte.wij hier van uit ammerzoden wensen wij jullie een waardevolle week.liefa lilyan

Anoniem zei

hello Hans and family

I am going to write this in english - because my dutch spelling is not brilliant!

Hans - the first time I met you was more than 17 years ago. We had just arrived in the netherlands. I was busy looking for work - i wrote over 50 letters to find work, I just wanted to have a opportunity to learn dutch. I got a few replies, not many. You were the only that was interested in me - I came for a talk with you and with Babs. I got work for a week later - thank you so much for giving me an opportunity to work for you. We had some good laughs and great work colleagues.

i remember a few times with the german bus tours - I used to help pour the beer (always got to much froth - I tried to give always two fingers - but sometimes way too much!)

We are still living in Vlijmen as you know - still building! I guess when the house is ready it will be time to move on - who knows.

You turned my life around in the beginning - it was difficult for me to be away from england - not knowing anybody. Thanks alot. By the way still have a big bottom!!

Love Helen

Unknown zei

Lieve familie,

Zit thuis met een ziek kind en na een halve dag heb ik het alweer helemaal gehad, laat mij maar werken.....denk trouwens dat ik weer genept ben want zo ziek is ze nou ook weer niet. Ligt voor de tv de bevalling te kijken en gruwelt bij elk beeld en maar vragen hoe was dat bij mij??
Kost me wel weer een vrije dag maar daar hebben kinderen echt geen boodschap aan.

Gister 2 verjaardagen en te veel witte wijn en vandaag een beetje koppijn

Nou kinders geniet van deze week. Onze kinderen zijn as vrijdag vrij dus als de kleinkinderen het leuk vinden zouden we dan naar bijv. Dippiedoe kunnen gaan ( grote binnenspeeltuin in Best)
Iedereen kan mee!!!

Groet Ilse

Anoniem zei

Beste meneer Prinsen,

Ik ben een hele goede vriend van David van Kampen. Mijn naam is Stijn en ik hoor heel veel leuke maar toch verdrietige verhalen van David over u. Wat hij met u heeft gedaan en nog veel meer. Maar toch het is heel verdrietig. Ik wil u hiermee nog heel veel sterkte wensen met uw longkanker. Heel veel groetjes van Stijn Buijtendijk

Natasja Korevaar zei

Lieve Hans, Fanny en (klein)kinderen,

Wat een berichten allemaal weer. De een droevig de ander weer met humor. Maar wat mij vooral opvalt is de liefde. De liefde binnen een gezin dat door zulke diepe dalen moet. In een tijd als deze is het fijn om zoveel liefde te ontvangen en te kunnen geven. Het houdt je op de been, je kunt er heel veel in kwijt.

Ik weet niet of jullie gelovig zijn, maar in deze tijd van Pasen staat één ding centraal. Het sterven, maar ook weer het opstaan. Ik weet zeker Hans dat als het er dan toch van moet komen, dat ook jij zult opstaan en alle mensen aan gener zijde met dezelfde humor en liefde zult benaderen als dat je nu hier tijdens dit aardse bestaan doet. Zij zullen er in ieder geval een stuk 'rijker' op worden!

Moet trouwens hier lezen dat moeders weer eens lekker wakker was vannacht. Heeft ze tegen mij niet gezegd. Maar gelukkig, Edje is weer thuis, op naar de volgende!

Lieve allemaal, geniet elke seconde van elkaar en probeer nog wat mooie herinneringen te maken.

Heel veel liefs, dikke knuffel en kus,

Natasja en fam.

Anoniem zei

ik heb meer dan bewondering voor jullie!!!!!!!!!!
Het is niet makkelijk (fysiek en emotioneel)om iemand te verplegen zeker niet als het om iemand gaat die je aan het hart ligt.
Met een traan en een glimlach:ook deze periode is WAARDEvol, intens en intiem. Om zo dicht bij je vader te zijn in deze moeilijke fase vraagt iets heel bijzonders van jullie.
liefs Jeannette