zaterdag 22 maart 2008

Het laatste bericht


Vandaag was de begrafenis van Hans Prinsen. En het was een begrafenis precies zoals hij het gewild had. De hele kerk zat vol, echt pap, helemaal vol! Voorin zijn familie, in de linkerzijbeuk de DAS, in de rechterzijbeuk zijn oud medewerkers en verder een hele kerk vol vrienden en nog meer familie. Naar schatting van de begrafenisonderneming circa 525 mensen. O wat zou hij genoten hebben van zoveel aandacht.

De ochtend begon om 10.30 uur toen papa in de rouwauto voor zijn huis stond. Julian had al gezegd toen hij een paaseitje wilde dat opa niet meer de baas was maar oma. Mooi hoe snel kinderen kunnen switchen. Na een wandeling, de kerk in en wat waren ook wij verbaasd van zo'n overvolle kerk. De dienst werd met liefde verzorgd door pastoor Goedhart, de pastoor die papa zelf gevraagd had. Mooi om te zien dat hij er zo'n persoonlijke dienst van maakte. Het koor was ook papa zijn keus. Hij had op een reis Fons ontmoet en wist dat hij Gregoriaans zong. Dat wilde papa ook in zijn mis. Erg zwaar hoor pap, zei ik. Maar hij had weer gelijk, het was hartstikke mooi. Tja en dan de speeches van Annette en Babs. Denk maar niet dat het eigen keus was, dat wilde papa zo en dan doen wij dat. Het is verdrietig maar ook mooi als je op deze manier nog wat over je vader mag zeggen. Erg trots zou hij zijn geweest op zijn kleinkinderen die zo lief waren en natuurlijk David die ondanks dat zijn rap muziek nog niet klaar was toch zijn verhaal deed.

Het kerkhof, eerst koud en toen hij er stond kwam de zon door. Het voelde als 'Blijf, tot de zon je komt halen, bij mij'. Hij gaf ons zelfs nu nog zoveel warmte. De dag had qua weer wat zijn humeur was de laatste tijd, de ene keer warme zon en dan boze hagel en sneeuw, het voelde als liefde en verdriet wat hij de laatste 2 maanden zo meemaakte.
Bij het graf hebben de kinderen nog tekeningen op de kist geplakt, bloemen gestrooid en het kruis met bierdopjes neergelegd. Toen naar Hotel Prinsen. De poort was dicht, de vlaggen waren weg, de heather stond aan. Alice en Engelien hadden alle wensen die hij met ze besproken had uitgevoerd. De aspergesoep was dubbel getrokken met kalfstong en met echte asperges, de broodjes hadden geen worst maar vlees en de zilveren suiker en melk kannetjes waren gepoetst. Misschien dat een aantal mensen geen aspergesoep heeft gekregen, dat zou hij wel balen vinden maar er waren zoveel meer mensen dan we hadden verwacht. Elke zaal zat vol voor zijn begrafenis. Zijn oud medewerkers deden de bediening. Mooi en warm! De speech van Engelien zei alles over een harde, aparte en bijzondere baas. Zijn uitspraak 'Hotel de Witte Wolk, meer personeel dan volk' was heerlijk om weer eens te horen.

Tja en dan begin je aan een hele rits mensen met mama, Annette en Babs op een rijtje. Niet om doorheen te komen denk je aan het begin als je de rij ziet. En dat klopt ook wel, maar gek genoeg is het toch een troost. Al die mooie en lieve woorden. Al die mensen die papa kende, herinneren en om hem gaven. Oom Toni Keil (al 50 jaar een vriend las ik nog in papa zijn brief van 11 februari toen Toni gebeld had) was helemaal uit Denemarken gekomen en Lisette uit Parijs. Maar ook zoveel mensen uit het Noorden, Oosten en Westen van het land en zelf nog dieper zuidelijk.

Na alle troostjes even met de familie een biertje drinken op papa in de Prinsenzaal. Herinneringen en gezelligheid, daar hadden we behoefte aan, naast drank en broodjes. Maar wat is het dan al moeilijk want wat laat hij toch een gat achter. Wat mis je hem dan weer gelijk. Zijn vrolijke noot, zijn discussies met broer Hein en zijn bezigheden met de kinderen.

Nog even naar zijn graf, even kijken of alles er goed uitziet. Terwijl we daar aankomen komt een rits duiven overgevlogen, 2 keer. In alles zie je symbolen, zelfs in de hagel die volgt. Dan nog even naar huis en in het condoleance boek zien we dat er nog meer mensen in de kerk waren die we niet in Hotel Prinsen gezien hebben. Dan laten we mama alleen achter, met pijn in ons hart, weg van de Wilhelminastraat.

En zoals in het bidprentje al aangegeven stond is alles wat overblijft liefde, respect, waardering, dankbaarheid en o zoveel mooie herinneringen en anekdotes. Terwijl je aan de andere kant ook gelijk nog steeds niet bevat dat hij er niet meer is. Dat ie niet meer langs Rosmalen en Uitdam komt. Dat hij niet meer komt bladblazen, wilgen knippen en kletsen. Dat als we maandag bij mama zijn hij er niet is. Dat zijn grote mond, zijn grappen, zijn rare ideeen allemaal weg zijn. Het voelt continu als een schok, als iets onmogelijks. Iets wat een continue stilte en leegte in je hart geeft. Nooit geweten dat het zoveel pijn zou doen. Ik lees nog een keer al zijn brieven na die hij mailde en waarmee ik de weblog mocht vullen. Verdriet, boosheid maar ook dankbaarheid komt in alles naar voren. En wat heb ik toch een fijne weekenden met hem gehad de afgelopen 7 weken, wat hebben we nog veel gepraat en gedaan. Wat was het ook dierbaar om te zien dat hij zo'n waardige vent was die tot op het einde sterk bleef.

We willen iedereen heel erg bedanken voor alle reacties, kaarten, telefoontjes, speechjes en bloemen. In het bijzonder willen we de familie en vrienden bedanken voor hun geweldige steun, Ad voor alle extra maaltijden, Alice en Engelien voor een perfecte uitvoering van papa zijn wensen, Fons voor het koor, de pastoor voor zijn mooie woorden, begrafenisonderneming Jos van Dommelen (Peter) voor alle steun en adviezen, Provide thuiszorg de dames die hem zo geweldig hebben verzorgd en dokter Maessen die hem perfect heeft bijgestaan. En dan zullen we vast heel veel mensen vergeten dus iedereen heel erg bedankt.

Mijn vader was een bijzonder man, dat was op zijn uitvaart nog 1 keer te zien en te voelen. Wat zullen we hem missen!

Dit is het laatste bericht op de weblog hansprinsen.blogspot.com De weblog zal niet verdwijnen maar een eeuwige herinnering blijven aan een bijzondere man die onvervangbaar is. Annette vroeg al of hij niet meer werkte omdat het aantal reacties al zoveel dagen op 9 staat bij het laatste bericht. We zullen zelfs het 6x per dag openen van de blog missen en alle warme reacties missen. Wij hopen toch dat jullie er nog 1 keer heel veel op zetten, nog mooie herinneringen, anekdotes, ervaringen van de begrafenis of wat humor. Misschien kunnen we nog 1 keer over het record van 22 reacties heen komen, nog een keer voor papa!

Woorden van papa in zijn brief van 2 februari 2008:
Je hoopt altijd, ik tenminste, dat mensen je blijven herinneren. Niet een van de vele doden op een rij in mijn leeftijdcategorie die het graf wordt ingedragen en vergeten. Ik hoop dat ik herinneringen, vriendschappen en mooie gevoelens kan achterlaten. En dat men aan mij denkt als een eerlijke, oprechte, soms wat directe vent met een apart gevoel voor humor.


------------------------------------------------------------------------------------------------
http://www.brabantsdagblad.nl/regios/langstraat/2849475/Oudhotelier-Hans-Prinsen-overleden.ece

Oud-hotelier Hans Prinsen overleden

donderdag 20 maart 2008 | 03:23

VLIJMEN - Met het overlijden van oud-hotelier Hans Prinsen (69) is dinsdagavond een markant Vlijmenaar heengegaan. Hans Prinsen nam in 1965 Hotel Prinsen van zijn vader over.
Hij bouwde die onderneming met ongeveer tien verbouwingen uit tot een volwaardig hotel. In 1995 verkocht hij het en momenteel is het in handen van de Fletcher Groep.

Hans Prinsen was een bekende in het Vlijmens verenigingsleven. Met name in de Dinsdagavond Soos was hij lang - 30 jaar - actief. Ook was hij lid van de vrijwillige brandweer, de DAS-band, bridgeclub Haarsteeg en seniorengolf de Donderputters.

159 opmerkingen:

Anoniem zei

"EN OF IK ER BEN GEWEEST" , ze zullen het weten hoezeer ik ze mis,ze zullen het voelen.
Ik weet dat ik had moeten blijven maar aan alles komt een eind.
Pas dan weet je hoe het was,neem je niets voor vanzelf
Dan zie je hoe speciaal relaties zijn,hoeveel we om elkaar gaven.
Als het over is dan besef je pas hoeveel het was!!
Maar ik ben er geweest,ik was er om met jullie te delen en het leven te vieren.
En nu, nu ik verder ben gegaan zie ik dat ik er echt ben geweest ,EN OF!!!!!


Roland

Anoniem zei

Tante Fanny Annette en Babs
Wat ben ik blij dat ik dit allemaal voor Oom Hans heb kunnen doen. Het gemis is groot maar de herinneringen zijn goed van alle jaren.
Hopende hier nog lang de kracht in terug te vinden.
Veel kracht voor ons allemaal.
Loek.

Anoniem zei

Lieve tante Fanny, Babs en Annette.

Ik heb zo'n beetje elke dag de blog gelezen. En vond dit een super goede manier om iedereen te vertellen hoe het met ome Hans ging.
Ik vond het een mooie begrafenis. En met z'n allen samen in hotel prinsen was heel fijn.

Ik wens jullie heel erg veel sterkte!

Liefs en een kus.
Sophie.

Anoniem zei

Lieve tante Fanny, Annette en Babs,
Diep onder de indruk van de dag van gisteren... ik heb echt het gevoel dat ik mooi en waardig afscheid heb genomen van een groots man. Niemand zal hem vergeten, precies zoals hij dat wilde. Alleen heeft iedereen zijn eigen herinneringen. Zo zal ik, zoals voorheen, altijd aan hem denken als ik diep door de knieën ga bij Albert Heijn. Gelukkig voor ome Hans hoeft dat daarboven niet meer, want volgens mij hebben ze daar alleen maar A-merken.
Het zal voor jullie niet gemakkelijk zijn de komende tijd, maar jullie hebben zo veel fijne herinneringen! Daar kun je nog jaren op teren en juist die mooie herinneringen houden je op de been.
Ik ben blij dat ik ome Hans gekend heb en in jullie zal hij toch een beetje voortleven. En van boven zal hij altijd mee blijven kijken hoe het ons allemaal vergaat. Stel je voor dat hij iets zou missen!
Zou hij al met ome Frans aan een biertje zitten?;)
Bewondering ook voor A en B, voor de mooie woorden in de kerk. Ook al was de opdracht door de regisseur gegeven, je moet het toch maar doen. Daar mogen jullie zelf ook trots op zijn. Ik wil alleen de rap van David nog een keer mét muziek horen.
We zullen nog veel over hem praten, dan lijkt hij niet zo ver weg.

Sterkte

Anne Marie

Anoniem zei

Beste Fanny,
Omdat we 's middags om half vier ook onze zwager moesten gaan begraven ,zijn we je niet persoonlijk komen condoleren. Er was gewoon geen tijd meer voor en gelukkig hadden we dat al via deze weblog gedaan.
Hans was voor ons een soort van rode draad van feest door ons hele 43 jarig huwelijk heen.
Al die tuinfeesten van voor ons trouwen,ons huwelijksfeest, zilveren bruiloft, gouden bruiloft van mijn ouders,aldie gewéldige carnavalszaterdagavonden en al die fijne repetitie avonden van toneelver.Amicitia.En dan vergeet ik ongetwijfeld nog veel meer feesten die we ooit bij jullie hebben meegemaakt.Ik denk dat heel veel mensen zich hier ook in herkennen.In die drukke jaren voor Hans was hij net Zoef de Haas
Als je hem zág en je wilde hem spreken, moest je verdómde snel zijn!
En nu heeft hij toch hopelijk zijn rust gevonden.Voor jullie breekt er een moeilijke tijd aan, maar met zo'n hechte familieband als jullie hebben,komt het vast wel goed.
Het allerbeste gewenst Door Theo en Toos Bronkhorst.

Unknown zei

Lieve allemaal,

Het was een prachtig, waardig afscheid met mooie verhalen van A en B en een prachtige rap van David. Tis dat je niet mag klappen in de kerk maar een applaus was het wel waard David!! Knap hoor voor zoveel mensen.

Voor mij was de familieborrel na afloop van de condoleance een warm en goed einde aan een heftige en emotinonele periode. Wij als familie zijn ook weer dichter bij elkaar gekomen en hoewel ik weet dat dat ook weer wat zal verwateren zal het anders zijn dan voorheen. Dus uit iets slechts is ook weer iets goeds voortgekomen en ik denk dat ome Hans dat geweldig zou vinden.

Vandaag hebben we nog flink nagepraat en iedereen is uitgebreid over de tong gegaan, ja zo zijn we dan ook wel weer!! Ook wel weer fijn........

Babs en Annette en natuurlijk tante Fanny, zware tijden zullen nog komen. Daar moet je doorheen, het verdriet wordt uiteindelijk minder, het gemis blijft maar het wordt wel makkelijker om er mee om te gaan.

Bedankt dat wij op de hoogte werden gehouden via het blog, zal moeten afkicken de komende dagen, het is een fantastisch medium zo.

O ja,
voor alle 35 mensen die mij gister Bella hebben genoemd of zelfs Babs, ik ben Ilse de 2e dochter van Ans en Frans ( die volgens mij een goede vriend terug gekregen heeft daar boven)

Dikke kus
Ilse

Anoniem zei

Lieve familie,

En dan is het laatste bericht geplaatst... Het was een waardig afscheid van ome Hans, mooie dienst, prachtige woorden, veel tranen en gelukkig later weer een lach. En zo zullen jullie de kracht moeten vinden om verder te gaan in dit leven.

Alles wat blijft zijn de mooie herinneringen. Koester deze, ze zijn goud waard! De weblog zal hier zeker een steentje aan bijdragen maar de mooiste herinneringen zitten in je hart.

Veel sterkte voor nu en later!

Dikke kus, Angele

Janine zei

Lieve tante Fanny, Annette en Babs,

De laatste weken vanaf het bericht van het ongeneeslijk ziek zijn van oom Hans zijn heel bijzonder geweest. De wijze waarop wij mochten delen in de emoties waren overweldigend. De berichten op de weblog, de plagerijtjes, de anekdotes, de wensen, de foto's, de gedichten en het verdriet, maakten dat wij ons verbonden voelden met jullie.

Wij zijn jullie zeer dankbaar dat wij persoonlijk afscheid hebben mogen nemen van oom Hans.

Het laatste afscheid zaterdag was overweldigend, niet alleen door het grote aantal aanwezigen in de kerk maar zeker door de woorden van Annette, Babs en David; de zonnestralen bij de laatste groet en het weerzien met zovelen in het hotel. Wij zijn er trots op dat oom Hans onze (peet)oom was!

Ook wij hebben na het condoleren een bezoek aan het graf van oom Hans gebracht, geglimlacht om het kruisje met de bierdopjes en geslikt om het definitieve afscheid dat we hebben moeten nemen.

Veel liefs,
Edward en Janine

Familiedag album zei

Beste Fanny, Annette en Babs,

een mooiere finale van zijn leven had Hans niet kunnen krijgen. Hij was dan wel de regiseur maar wij allen waren de uitvoerende met jullie als naasten in de hoofdrol.
Als hij stiekem van boven heeft mee kunnen kijken, misschien wel met een biertje in zijn hand en vanachter een bord "hemelse" aspergesoep, zou hij vol tros hebben zitten glunderen en zou zeggen.........kijk, ze zijn er allemaal zoals ik gewenst had. In computertaal zou ik zeggen, Hans....je hebt je mooiste en langste presentatie gemaakt, er valt nu niets meer te leren...je kunt het voortaan zelf. Het was een eer om je te kennen en zal ik zeker de uurtjes missen die ik meestal samen met mijn hulp leraar buurman jan, met je heb mogen doorbrengen. Wat hebben we gelachen als je weer eens vond dat er in een serieus bedoelde powerpointpresentatie, iets van een mooie vrouw moest komen.
Je bent voor ons allen een voorbeeld geweest hoe je je leven tot aan het einde inhoudt kunt geven.
Vol bewondering heb ik samen met mijn vrouw geluisterd naar de speeches van A en B. Hoewel dit alweer door Hans van te voren geregiseerd was, moet het nog wel verteld worden. Grote waardering van ons voor de wijze waarop jullie dit gedaan hebben.

Ik wens jullie veel sterkte.

Bram van Andel

Anoniem zei

atwat een stijlvolle begrafenis
kan ook bijna niet anders met zo een regiseur
alles tot in de puntjes verzorgt
met sprekers die het zo duidelijk en eerlijk verwoord hebben
ik ben blij dat Hans niet langer
heeft hoeven lijden ,al had ik hem zijn verjaardag nog graag gegund
helaas het is niet anders
famillie prinsen sterkte en bedankt
voor zijn stijlvolle en waardig afscheid

groeten joost

Natasja Korevaar zei

Lieve Fanny en (klein)kinderen,

Wat een prachtige dienst was het. Een overvolle kerk, regen en als Hans buiten staat, met iedereen om zich heen, de zon! Het heeft zo moeten zijn. Zelfs dat heeft hij volgens mij nog even aangevraagd (lees: gedelegeerd!).

Annette en Babs, wat een geweldige woorden hebben jullie gesproken. Ondanks dat dit de opdracht was, vind ik het toch heel bijzonder dat jullie dit zo hebben kunnen doen. En ook David, een prachtige rap. Hans zal trots op jullie zijn.

Fanny, ik vond het fijn je even persoonlijk te kunnen condoleren en te omhelzen.

Ja, en dan het fenomeen weblog.
Fantastisch! Het 'grappige' hiervan was misschien nog wel dat mensen je hierdoor 'kennen'! Zodra ik door mama werd voorgesteld, wist men gelijk wie ik was en tegelijkertijd leek het net of ik die ander ook al heel lang kende.

En Babs, zo'n weblog is niets voor Ed hoor. In tegenstelling tot Hans, staat hij niet graag in de belangstelling.

Lieve allemaal,

Nu breekt voor jullie misschien nog wel de moeilijkste fase aan. Hans is niet meer tastbaar. Het besef dat hij er nu echt niet meer is zal veel verdriet met zich meebrengen. Ik bid jullie Gods zegen en kracht toe, met dit verdriet en gemis om te kunnen gaan.

Bedankt dat ik deelgenoot mocht zijn van dit alles.

Natasja

Anoniem zei

Lieve allemaal,
het is of ik het verdriet "aan den lijve ondervind". Overal spierpijn, omdat ik niet kan huilen. En dat is wat ik wil, blijven huilen. Enerzijds omdat Hans er niet meer is anderzijds om het verdriet waar jullie tegen aanlopen. Wat zou ik dit graag iedereen willen besparen. Helaas, vroeg of laat lopen we er allemaal tegenaan. Hans was, is, en blijft voor altijd een bijzondere en unieke man. Sterkte en liefs, L.

Anoniem zei

lieve opa ik hoop dat u het toch kan lezen op de computer in de hemel ik wil even zeggen dat ik zoveel van u hou en dat ik u nu al heel erg mis en u bent altijd in mijn hart

liefs david

Anoniem zei

Lieve tante F, A & B,

En of we hem herinneren die ome Hans. Geen markanter persoon die zo mijn levensloop beinvloedde, waarmee je zo kon lachen, serieus zijn, uitdagen, van gedachten wisselen, op gelijk niveau spreken ondanks 22 jaren verschil. Maar vooral wederzijds respect en enorm veel humor, niet altijd even fijnzinnig maar immer daar.

Een week geleden gestorven maar geen dag uit mijn gedachten geweest.

Voor de laatste keer.

Oudste Nicht

Anoniem zei

Lieve Fanny, Annette en Babs

Een laatste woord op de blog voor Hans is niet makkelijk, maar zo is het nu eenmaal. Berusting!
Fanny en allemaal, wat zullen jullie moe geweest zijn na al die handjes schudden maar toch ook voldaan, dat het allemaal zo voortreffelijk is gegaan. Kerk bomvol mensen die meegeleefd hebben met jullie en door deze side denk ik een heleboel hebben geleerd. Wij hebben het als heel intiem beschouwd, deelgenoot te zijn geweest van voor jullie zulke moeilijke maar ook mooie momenten. Fanny voor jou komt de moeilijkste tijd nu pas, hoop dat je eraan kunt wennen, maar hoop ook dat je, wanneer je je rust gevonden hebt iets van je laat horen, zodat wij met een lach en een traan onze mooie reisjes nog eens kunnen aanhalen, het was wel 7 jaar dat wij eropuit gingen. Heel veel liefs voor allemaal en een dikke zoen. Ed en Betty

Annette Prinsen zei

Het is nog moeilijk om te beseffen dat hij er niet meer echt is. Gisterenavond nog maar eens alle kaarten en brieven gelezen die papa ontving tijdens zijn ziekteperiode. Wat een betrokkenheid en warmte. Er zat een kaart bij van Joke de Kroon (voormalig accountant) met een kopie van een brief die papa zelf schreef toen Piet de Kroon ziek was. Het is zo’n typische Hans brief. Hier komt ie:
Vlijmen 12 maart 2003
Beste Piet,
Fanny zei, stuur deze kaart even naar Piet, en schrijf er nog iets bij.
Nou dat vind ik verrek moeilijk want ik weet wat voor nuchter figuur je bent. Moet ik zeggen van Och Piet vroeger was het zus en zo, of zoals de moslims, als je doodgaat krijg je 24 maagden. Of de pastoor alles in de hemel is super?? Mijn oom Piet stond voor de hemeldeur, klopte en toen Petrus hem openmaakte, kwam er ’n koude wind. Oom Pieter vroeg, is het hier altijd zo koud? Waarop Petrus zei, We stoken de kachel niet voor 8 man. Piet maak er nog wat van. Hans en Fanny

Anoniem zei

Ik weet dat mijn vader zou vinden dat ik gelijk weer moest gaan werken maar die 400 condoleance kussen kwamen met bacterien. Of zou het de vermoeidheid zijn en het verdriet. Alles doet zeer en mijn maag werkt niet echt lekker mee. Maar kan iemand mij vertellen hoe ik van de boosheid af kom dat iemand opeens alleen een foto bij een kaars is. Ik wil die harde stem erbij, die stomme ideeen en rare humor.
B.

Anoniem zei

lieve tante fanny annette en babs

een waardig afscheid ,veel mensen,en de zon op het juiste moment,zo wilde ome hans het .ik denk veel terug aan de afgelopen 2 maanden,veel gebeurd dit zal ik nooit vergeten. wij wensen jullie heel veel sterkte en kracht om dit verlies te dragen.
bram en lilyan

Anoniem zei

Zit achter de computer met een leeg en niet te begrijpen gevoel.Ben net naar de crematie vannog Leo Zomer geweest.Twee weken terug waren ze er nog allebei en nu weg.Zondag avond voor het eerst gekaart zonder Hans was erg stil heb toen de foto er maar bij gezet.Fanny a en b nog bedankt voor de goede verzorging en fijne uitvaart van"'onze Hans;was geweldig hij zou trots op jullie zijn.Veel sterkte en kusjes tante Julia

Anoniem zei

het laatste bericht..
het is zo definitief, zo onwerkelijk...the end

ik denk dat ik het laatste bericht niet afsluit maar open laat.
Zonder einde, gewoon oneindig veel ....................................................van alles
...............
liefs jeannette

Anoniem zei

Lieve Allemaal

Alles is al gezegd,mooie woorden gesproken ,maar het gemis zal blijven mijn gedachten zijn steeds nog met alles bezig,wil en kan het niet los laten.Even nog een groot complement aan David je bent een kanjer Jongen en blij dat ji ook in onze fam bent Lieve allemaal veel sterkte in deze nog droevige tijd
Liefs voor allemaal van mij
Tante ANS

Anoniem zei

Lieve allemaal,

Zag weer een mooi gedicht en moest aan jullie denken. Tegelijkertijd ook om het aantal reacties eens even op te krikken!

Liefs, Natasja

Sterven op aarde is niet het einde
Het is slechts de overgang naar een nieuw bestaan
Het is het loslaten van de aardse materie
En het loslaten van het lichaam als we overgaan

Sterven op aarde is niet het einde
Want het leven is een oneindig proces
Het sterven is een tijdelijke illusie
Wat hoort bij het menszijn als levensles

Sterven op aarde is niet het einde
Het is een proces van loslaten en onthechten
Wat vraagt om acceptatie en aanvaarding van het nu
In plaats van een innerlijke strijd en een innerlijk vechten

Sterven op aarde is niet het einde
Het is het tijdelijk afscheid, een totaal overgeven
Het vraagt om overgave, om zonder angst met de stroom mee te voeren
Angst voor de dood is angst om waarlijk te leven

Sterven op aarde is niet het einde
Van de liefde die op aarde ooit heeft bestaan
Liefde IS en zal in verbinding eeuwig voelbaar blijven
Liefde IS en kan nooit overgaan

Sterven op aarde is geen einde maar een nieuw begin
Weet dat in de liefde niemand is “verloren”
Bij iedere dierbare die overgaat naar gene zijde
Blijft de liefde bestaan en wordt een nieuwe herinnering geboren

Anoniem zei

Lieve Fanny, Annet en Babs,

Een week geleden namen we afscheid van Hans. Hier im Twente zeggen we wanneer iemand is overleden ; "Hij is uit de tijd gekomen".
Als Hans horlogemaker was geweest was hij terug gegaan in de tijd, of hij had deze op z'n minst stil gezet.
Lieve mensen, heel veel sterkte gewenst in deze o zo moeilijke periode.
Het wonderlijke van de dood is dat het leven door gaat. Jan en Lia Homan.

Anoniem zei

"ALLE TIJD" Als tijd geen doel meer heeft en achterblijft in het luchtledige dan is er ineens een doelloze rust.
Stuurloos met de tijd,geen enkel besef van wat nu.
Het voelt niet meer vertrouwd.
"Geen kompas om op te varen".
Even stilliggen in de tijd en denken waar naar toe.
Neem de tijd ,hij zal je leiden ,dag voor dag,een stukje in de goede richting.
De richting zal je invallen bij alle goede gedachten die er boven komen
Soms komt er dan ineens een kleine glimlach over een mooie herinnering ,dan weet je weer een klein stukje welke kant op
Een klein beetje tijd nemen ,het zal de pijn verzachten.


Roland

Anoniem zei

Hallo Fanny,Annet,Bans, echtgenoten en kleinkinderen. Wat jammer dat er nog zo weinig reacties komen op dit blog. Het is juist nu zo belangrijk nog iets van iemand te horen.De moeilijkste tijd is nu gekomen. Het is zo nodig dat er mensen zijn die je ondersteunen. Ik denk wel dat er bij jullie thuis genoeg aandacht zal zijn, maar ook hier kan men nog steeds reacties kwijt denk ik. Het is belangrijk dat jullie weten dat er nog steeds heel veel aan Hans wordt gedacht en ook aan de rest van jullie gezin. Jullie zullen samen moeten proberen verder te gaan al zal dit gaan met vallen en opstaan.Ik wil jullie allemaal nog even complimenteren met dit blog. Het was erg mooi om zo op de hoogte te blijven.Prachtige woorden zijn er gezegd en mooie gedichten geschreven. Hans kan trots zijn op zijn hele gezin. Hij zal nog heel lang blijven voortleven in de harten en gedachten van velen. Ik hoop dat met het lengen van de dagen het ook voor jullie lichter zal worden.

Anoniem zei

Geen idee wie bovenstaande boodschap heeft achtergelaten maar het is zo waar. Want ondanks dat het leven stomweg doorgaat en we weer aan het werk zijn, toch checken we tig keer per dag nog de weblog om te kijken of er nog reacties zijn. En elke reactie is een troost.

Nu er weer van die data met betekenis aankomen (3 april trouwdag, 8 april jarig) krijg ik weer de neiging om berichten op de weblog te plaatsen. Maar de afsluiting nu met de uitvaart is mooi. En hoe zou ik het vol kunnen krijgen zonder de input van mijn vader.

Ik blijf hele dagen bezig in mijn hoofd hoe ik kan zorgen dat hij nooit vergeten wordt. Volgens Roland moet ik me daar geen zorgen over maken omdat zijn echte vrienden en familie hem nooit zouden vergeten om dat het daar de man niet naar is. Maar als dochter wil je vast altijd meer.
Babs

Anoniem zei

Hallo lieve allemaal,

Vandaag de verjaardagkalender omgeslagen en wat zie ik boven aan staan "cadeau kopen voor Hans", in zijn zo vertrouwde mooie handschrift, het zal er altijd blijven staan en ik moet dan automatisch weer om hem lachen, heerlijk zijn manier van aanwezig blijven. Voor jullie komen er weer een paar rotdagen aan, maar vergeet niet dat de pijn die hij had verschrikkelijk was en dat wil je ook niet. Het gemis zal altijd blijven op de meest idiote momenten maar jullie kunnen terugkijken op een fantastische eigenzinnige vader en man die altijd gelijk had. (hum) Wij hopen dat jullie ondanks alles de kracht vinden om er toch iets moois van te maken.
Heel veel liefs en een dikke zoen Betty

Anoniem zei

Babs, het bericht dat jij bedoelde was van mij. Johanna Brok.Ik heb mijn naam niet vermeld omdat ik vind dat ik eigenlijk niet zo dicht bij jullie sta. Het is misschien raar maar ook ik kijk iedere dag of er nog nieuwe berichtjes zijn bijgekomen. I voel zo ontzettend met jullie mee. Hans heeft mij nog een heel mooie brief geschreven toen Sjel overleden is.Die heb ik nog dikwijls gelezen. En dan te bedenken dat hij na 7 maanden zelf gestorven is. Vreselijk. Misschien zien ze elkaar nog ergens? Het zou zo fijn zijn om nog even een berichtje te krijgen waarin ze konden laten weten hoe het gaat, maar dat kan jammer genoeg niet. We moeten maar hopen dat het goed is waar ze ook mogen zijn.
Hans zal zeker niet vergeten worden maar de leegte die hij achterlaat begin je nu pas echt te voelen. Het zijn de kleine dingen die je iedere dag weer mist. De lege stoel, het lege bed, geen goede morgen of welterusten meer.Het spelen met de kleinkinderen enz.

Hij zei tegen mij:BLIJF NIET ACHTER DE GERANIUMS ZITTEN.DAAR IS HET LEVEN TE MOOI VOOR.
Dat is zeker waar, maar het is wel moeilijk. Jullie zullen veel steun vinden bij elkaar.
Ook de kleinkinderen met hun vragen en opmerkingen zullen jullie zeker helpen.
Jullie leven zal zich langzaam weer gaan hervatten maar jullie mam zal toch op veel momenten heel erg alleen zijn ook al krijgt ze veel bezoek. Ze zal niet eenzaam zijn maar van binnen alleen en leeg. (Mooie foto van Hans en Fanny met de juiste opmerking daarbij) Zoek troost bij elkaar dat is de enige manier om deze zware tijd door te komen.

Johanna Brok

Anoniem zei

335 uur geen kwekie gehoord.
Maar toch zit de stem nog in mijn hoofd.
Als ik naar zijn foto kijk zegt dit genoeg even rusten en weer doorgaan.
Tante Fanny A en B
groetjes
loek

Anoniem zei

"IK LAAT DE AARDE LOS" Ik stond met beide benen op de aarde.
Vaste grond onder mijn voeten ,de zekerheid van leven.
Elke centimeter verkend en toen vertrokken.
Nu heb ik de aarde lose gelaten en sta ik niet meer tussen jullie.
Maar nu waak ik over jullie ,samen met velen die jullie lief waren.
IK laat de aarde los maar jullie nooit.
Als je naar boven kijkt en je wil me zien dan zie je me ook.
Maar ook als je naar de bomen kijkt of naar gewone dingen.
Ik ben er echt nog wel als je me maar wilt zien.
Ik laat de aarde los maar jullie harten niet.

Roland

Anoniem zei

Lieve allemaal,
pas als je de dood van heel dichtbij hebt meegemaakt, besef je pas hoe indringend DOOD is. Het gemis zal altijd blijven. Ook al zei die man van mij dat het leven ná zijn dood óók de moeite waard zou zijn. Uiteindelijk zul je dat ook ontdekken, sterkte, liefs, L.

Anoniem zei

lieve tante Fanny,
03-04 een bijzondere dag...
jaren geleden kozen jullie voor elkaar, voor samen zijn, en nu... ben je alleen op je trouwdag..
Het zal moelijk zijn overal alleen voor staat en dingen voor het eerst alleen te beleven, maar weet dat je niet alleen bent..dat lijkt alleen maar zo
sterkte
liefs Jeannette

Unknown zei

Lieve Allemaal,

Vandaag een moeilijke dag, de eerste trouwdag alleen, volgende week de eerste verjaardag van Ome Hans zonder dat hij erbij is. Dit wordt het jaar van eerste keren alles zonder hem doen.
Dat doet pijn maar daar moet je wel doorheen.

Toch moet je deze dagen wel koesteren. Ze horen bij het verwerken van verdriet.

Veel liefs namens ons allemaal, we denken aan jullie

Frans, Ilse, Noor en Sam

Anoniem zei

lieve tante fanny a en b
bram zit voetbal te kijken psv tegen fiorentina en meteen denk ik weer aan ome hans .psv is zijn club. zo voelt het ook als de zon schijnt ,dan denk ik , ja ome hans kijkt weer even mee . "de zon " vanaf 22 maart een betekenis erbij niet alleen de warmte maar ook een herinnering aan ome hans .en als het dan regent en de zon komt laat in de avond dan denk het is wel laat maar hij laat zich toch nog even zien . en met de lente en zomer in aantocht weet ik zeker ,dat we vaak van jou warmte mogen genieten .en vergeten zullen wij je nooit,want jij en de zon is samen een .tante fanny a en b en jullie gezinnetjes ,veel sterkte ,en dat het zonnetje maar veel mag schijnen .groetjes lilyan

Anoniem zei

Onuitstaanbaar, woede, verlangen. Nog 1 keer praten, nog 1 keer vechten, nog 1 keer vakantie, nog 1 keer advies, nog 1 keer in de tuin, nog 1 keer plagen, nog 1 keer voelen. Nooit meer terug, nooit meer geluid. Leegte. Doodstil....
B.

Anoniem zei

NOOIT MEER

Nooit meer pak es een biertje kleinzoon.
Nooit meer PSV is de beste van het land.
Nooit meer de taal die ik niet kon verstaan.
Nooit meer de discussies over voetbal.
Nooit meer maar natuurlijk mag het want OPA is de baas.
Nooit meer wolkje horen.
Nooit meer even op zondag langskomen.
Nooit meer huilebalk horen.
Nooit meer de stem horen waar je op kon vertrouwen.
Nooit meer A en B horen.
Oftewel
Nooit meer OPA.

DAVID

Anoniem zei

Nu het rumoer rondom je is verstomd,
de stoet voorbij is, de schuifelende voeten, nu voel ik dat er een diepe stilte komt, en in die stilte zal ik je opnieuw ontmoeten. En telkens weer zal ik je tegenkomen, we zeggen veel te gauw: "'t is voorbij".
Hij heeft alleen je lichaam weggenomen, niet wie je was, en ook niet wat je zei.
Ik zal nog altijd grapjes met je maken,
we zullen samen door het stille landschap gaan.
Nu jij mijn handen niet meer aan kunt raken, raak je mijn hart nog duidelijker aan.

Dit is een gedicht bij een van de vele condeleance kaarten die we hebben ontvangen. Dat aanraken van mijn hart vind ik zo mooi. Hij is er soms ineens zo duidelijk in een situatie, een herinnering of in mijzelf hoe ik ben waar ik hem herken. Graag oude kleren aantrekken, terwijl de kast vol met mooiere kleren hangt.
In de condeleance kaarten staat ook vaak dat men hoopt dat wij de kracht kunnen vinden om het verlies te verwerken. Maar ze zeggen er niet bij waar die kracht dan is te vinden, dus wij maar zoeken in alle hoeken en niets gevonden nog.
Toen tuinmannen deze week het grasveld voor mijn kantoor aan het verzorgen waren en kunstmest strooiden, moest ik denken aan zijn briefje dat in de garage hangt. "Jan, Kunstmest strooien is niet moeilijk, maaien wel."
Vanavond in het schemer was ik bij zijn graf, hij is daar echt. Ik was niet zo blij, vind zijn afwezigheid nu wel lang genoeg geduurd hebben. Maar hij zei kijk eens hoe mooi ik hier lig. Donkere schemerwolken, vogels vlogen over, de Magnolia in bloei, prachtige muur met kale Klimop, indrukwekkende kerk. Weer had hij gelijk.
Annette

Anoniem zei

waarom hebben we zo,n pijn en voelen we ons zo beroerd.Waarom lees ik jullie verdriet maar kan er niks aan doen. heb medelijden met jullie maar ook met me zelf.Was gister ook op het kerkhof heb 2 rozen meegenomenom te drogen alshij het wist zou hij zeggen doe normaal Juul zo lief was ik ook niet ,maat toch.Sterkte meiden.

Anoniem zei

Lieve allemaal, het is laat. maar toch kijk ik nog even op de site of er nieuwe berichten zijn, doe ik iedere avond hoor. Fanny, morgen ben ik niet thuis en de volgende dag ook niet, daarom wil ik jou en allemaal die erbij horen, (teveel om op te noemen) een liefdevolle dag toewensen, ik weet zelf wel hoe moeilijk het is, maar ga in Hans geest verder, maak er iets van. Allemaal heel veel liefs en neem er maar een op zijn verjaardag, hij zou niet anders willen. Droetjes en een dikke knuffel voor allemaal. (Ik hoop dat jullie met een gezellige ploeg om de tafel zitten, lachen en herrinneringen ophalen) Dikke kus, Betty

Anoniem zei

Jammer dat je het niet gehaald hebt, maar kom toch even naar je toe.We vieren je verjaardag welkunnen dan nog even over je kletsen.Meisjes tot vanavond.t Julia

Anoniem zei

Lieve allemaal,

Vandaag is dan eindelijk de dag aangebroken die Hans nog zo graag had beleefd en die voor hem zijn kracht was om te vechten. Helaas heeft hij zijn gevecht voortijdig verloren. Toch blijft het vandaag zijn verjaardag! Want ondanks dat hij deze niet kan meebeleven in dit aardse bestaan, zal hij er zeker voor zorgen dat deze gevierd wordt daar waar hij zich nu bevindt.

Ik hoop van harte dat jullie met elkaar, ondanks het grote verdriet, toch een fijne dag mogen beleven. Eén met fijne herinneringen, een traan een lach en een biertje. Hij zou het niet anders willen. En aangezien hij, zoals David al zei, toch altijd de baas is!, zit er niets anders op dan het 'gewoon' maar te doen.

In gedachten zijn wij bij Hans en bij jullie.

Heel veel liefs en een dikke kus,

Natasja, Jan en kids

Anoniem zei

weer zo'n dag waarop het gemis extra voelbaar is.. het had een mijlpaal moeten zijn..
70 jaar
hoop dat jullie samen een waardevolle en mooie dag hebben en oom Hans is er zeker, bij dat moet je kunnen voelen
liefs Jeannette

Unknown zei

Lieve Allemaal,


Ook wij pakken vanavond een borrel op de verjaardag van Ome Hans.
Fijne avond met mooie herinneringen toegewenst.

Liefs Ilse

Anoniem zei

lieve allemaal
beter laat dan nooit,net thuis van mijn werken snel naar de blog van ome hans.oompje ik ben je verjaardag niet vergeten,pak boven maar een pilsje dan doen wij het hier.tante fanny a en b ende rest van de fam,ik hoop dat deze dag toch zijn kleur heeft gekregen,die ome hans hem graag had willengeven. "rood" de kleur van warmte en liefde .warmte ,gelukt de zon was er heel de dag. liefde lukt ook er voor elkaar zijn en praten over ome hans met heel de fam.en dan ook nog wat berichtjes opde blog,dat doet je goed.groetjes lilyan

Anoniem zei

8 april 2008
Bijna voorbij deze dag. Jammer en gelukkig. Jammer want het diner was gezellig maar gelukkig want weer een pijnlijk moment van stilte en gemis voorbij.

Vanochtend met mama vele bloemen gekocht om zijn graf helemaal mooi te maken. Veel bloemen daar hield hij zo van. Nog gelachen over zijn Afrikaantjes. Bij het graf was ik even alleen, mama was potgrond bijhalen. Vol tranen plantte ik de bloemen toen een man bij een ander graf ging staan. Erg he zo'n eerste verjaardag zegt ie. Ja zeg ik. Maar ondertussen denk ik, laat me met rust.
Hij zegt, hier ligt mijn vrouw en daar mijn kinderen. 56 jaar was mijn vrouw, zo in 1 keer weg. Sterkte. En hij loopt weg. En dan denk je tja er zijn mensen die het veel zwaarder hebben, wij hebben nog zo van elkaar genoten en we zijn als gezin nog een geheel geweest. Doorwerken B hoor ik hem zeggen. En dan onder het zonnetje laten we hem achter.

Thuis zegt mama, o we hadden de plantjes water moeten geven als het niet gaat regenen. Later komt Annette binnen en vertelt dat ze de plantjes water had gegeven want dat moest altijd direct van papa.

Mooi he, hoe hij er dan nog zo is.
B.

Anoniem zei

Lieve allemaal,
Tot drie weken geleden werden de dagen tot vandaag vaak geteld.
Het is stil vandaag, maar er wordt veel aan oom Hans en jullie gedacht! Niet alleen nu, maar
ook in de toekomst!
Je laat meer achter dan alleen je voetstappen.

Marjoleine

Anoniem zei

er is een leegte ontstaan.. ook hier op het blog..jammer
denk veel aan jullie
jeannette

Anoniem zei

Tja, soms denk ik er wel eens aan om er weer wat op te zetten maar op een of andere manier klopt dat niet. Die leegte klopt namelijk want de man die het vulde is er niet meer. Dat voelt heel heel leeg. Maar inderdaad, als iemand er dan weer op schrijft dan geniet je weer van die reactie. Dus Jeannette, dan doe ik het zo maar even, dan vult het stiekem weer.
B.

Anoniem zei

In het begin dacht ik dat ik wel oud en wijs genoeg was en mijn leven vol en gelukkig om dit verlies goed te kunnen dragen.
De eerste weken was het rommelig in mijn hoofd. Ik kocht een boek over hoe volwassenen het verlies van hun ouders verwerken. Typisch jij, zei een vriendin, om daar een boek over te gaan lezen.
Nu vier weken na zijn dood, begint mijn muurtje van bescherming wat af te brokkelen. Mijn fundering begint te verzakken en ik ben uit balans. Niets aanwijsbaars, maar onbewust een ander gevoel. Onzeker, geirriteerd, melancholisch.
Zondagochtend wilde Mijke kaarten, net nu ze het goed kan, is hij er niet meer om met haar te spelen.
Ik bekijk oude foto's waarop hij Frederike kroelt. Ze kroop altijd zo graag bij hem op schoot, ondanks zijn geplaag.
Wij hebben zoveel vrouwen nu met alleen maar dochters en oma's, ook daar is de balans verdwenen. Ik mis zijn harde geluid en rauwigheid.
Er zijn zulke mooie herinneringen die ik in mijn hoofd wil vasthouden, zoals zijn groene verf.
Ik ben wat traag om dingen te laten doordringen, bij mij wordt het gemis erger nu.
Annette

Anoniem zei

Vanochtend stond ik voor de kast. Trok mijn outfit aan van de begrafenis. Moet toch kunnen dacht ik, want anders is het weggegooid geld. Op weg naar kantoor wilde ik terugrijden, waar was ik aan begonnen. Nu zit ik in mijn grijze outfit en heb al 3x gejankt als collega's zeiden dat ik er leuk uit zag. Ach lieve zus, het gemis wordt alleen maar erger. Eerst drong het nog niet zo door, voelde het wat tijdelijk maar nu komt het keihard elke dag op je af. Ik kan het niet uitstaan dat hij er niet meer is. Maakt me continu heel boos. Vooral toen zondagavond Tommy zijn zwaard kapot sloeg en Julian zei, die maakt opa wel. Waarna hij zijn hand voor zijn mond sloeg mij aankeek en nee schudde. Drie jaar en dat al begrijpen.

Vandaag maak ik voor de tweede keer in mijn leven een weblog voor een zieke vriendin die te veel verdriet heeft om iedereen continu te vertellen hoe het met haar is. Ach dan denk ik weer, ik heb er wat moois van geleerd en kan het weer delen.

Maar meestal ben ik boos.
B.

Anoniem zei

HIJ, Hij was als het water ,soms zacht ,soms vol van golven .
Hij was als de lucht, soms helderblauw,soms somber in het diepste zwart.
Hij was als de wind, soms fluisterend,soms met luid gedonder.
Hij was als een mens ,soms ontroerend teder,soms ontembaar wild
Hij is nu in ieders gedachten,soms met kleine lach,soms met veel tranen.
Hij is wie hij was, niet soms maar voor altijd

roland

Janine zei

Lief zo'n reactie van Julian. Dat het eerste dat in hem opkomt als een zwaard kapot geslagen is, dat kan opa wel maken...

Zoveel uitspraken van oom Hans die door jullie hoofden gaan bij even zovele handelingen.

Koester alle mooie momenten en laat oom Hans in ieders hart voortleven.

Edward en Janine

Unknown zei

Lieve meiden,

Mooi om te lezen hoe jullie het verdriet en de leegte kunnen verwoorden.
Het is ook zo intens.
Weet dat je hierin niet alleen staat.

Dikke kus Ilse

Anoniem zei

Toch nog even spieken op de weblog...weer verhalen bijgekomen en zo mooi geschreven.. weer een paar tranen bij het lezen.. Tja, die leegte komt nu pas echt. Zelfs die weblog voelt leeg, maarja, toch maar even een paar regels typen om te laten weten dat we aan jullie en ome Hans denken. Het allerbeste & sterkte gewenst.
Dikke kus, Angele xxx

Anoniem zei

Wat fijn dat er weer iets op het blog staat.Elke dag toch minstens 1 keer kijken.Zo denken er toch nog mensen aan hem,fijn voor jullie meisjes.Zie Julian al naar je kijken Babs. veel sterkte TJulia

Anoniem zei

Lieve allemaal..

ik vind het heel mooi dat er nog steeds gewoon bijna ELKE dag reacties bijkomen op de blog.. dat jullie stiekempjes nog je verhaal vertellen! maar ik vind het mooi om te lezen.
heel veel sterkte.

KUS!
Sophie

Anoniem zei

hallo tante fanny a en b
regel matig kijk ik even op de blog
en lees jullie verdriet.hierbij wil ik even laten weten dat ik aan jullie denk. "PLAGEN " de hobby van ome hans is nu niet meer maar ik weet zeker hij kijkt van boven naar beneden op ons neer.hij houd alles in de gaten .david ik denk dat opa boven opeen wolk zit en lacht ,PSV kampioen ,ajax niet .nu zet ik het op de blog ,dat mag het is de blog van ome hans ,jou opa david ,en plagen dat zijn toch de herinneringen aan opa .allemaal veel liefs lilyan

Anoniem zei

we hebben er een bescherm-engel bij!!
Meeron is gisteren op de stoeprand gevallen.. voorhoofd en neus zijn beschadigd. Veel bloed, diepe snee en flink gat, ziekenhuis enz enz..Maar het is met een sisser afgelopen..hij is net goed gevallen en daar heeft een beschermengel voor gezorgd
Ik geloof er heilig in!!!!!!!!!
liefs Jeannette

Anoniem zei

O ja daar geloof ik ook wel in. Papa zou een geweldige beschermheilige voor al onze kinderen zijn. Als ie het kan zal hij het doen.

Hoewel het verlies van Ajax bij de Uitdammer jongens zwaar valt vonden ze het toch mooi dat PSV nog 1x voor opa gewonnen heeft. Nu is het helaas voor alle PSV fans voorbij volgens de heren hier nu is het Ajax tijd. Nou we zijn benieuwd.

Frederikje is 4 geworden, weer een mijlpaal, helaas zonder papa. Maar hij was er in gedachten bij!
B.

Anoniem zei

Pap, ik mis je zo. Het is zo'n echt Hans weer, zonnetje, niet te veel wind. Alle bomen worden groen. Tijd voor biertje in Uitdam in de zon.
O pap ik mis je zo. B.

Anoniem zei

Vandaag heb ik maar weer eens gekeken op de weblog. Fijn dat er nog steeds berichten komen. Daar put je toch troost uit.Wat hebben jullie al een aantal moeilijke herinneringsdagen achter de rug. Trouwdag, verjaardag. Soms zal het echter zo zijn dat je af en toe een goede dag hebt of misschien wel 2.Om daarna weer op de gekste momenten weer diep in de put te zitten van verdriet.

Ik dacht dan bijmezelf Hoe kan dat nou. Het gaat goed vandaag en verweet het mezelf dat ik een gezellige dag had gehad.
Dat zal bij jullie zeker ook komen(hoop ik) en geniet er dan ook van. Hans zal nooit meer uit jullie gedachten zijn maar probeer van de momenten dat het goed gaat te genieten.
Veel mensen zullen vragen: Gaat het wel?? Ik denk dan: stomme vraag maar wat moeten ze anders zeggen?? Doorlopen en net doen of ze je niet zien??

Natuurlijk gaat het niet.maar het moet!!!maar dat wil niet zeggen dat het heel erg moeilijk is.
Het gemis zal altijd blijven.

Toch hoop ik dat er voor jullie allemaal ook een dag komt dat je denkt. Het was toch een fijne dag vandaag en morgen zien we maar weer verder.

Het verdriet blijft maar je moet leren ermee om te gaan.

Veel groeten
Johanna Brok

Anoniem zei

Ik zat dit weekend vanaf zijn plekje zijn tuin in te kijken. Hij had Jan de tuinman gevraagd veel bollen te planten. De tulpen staan er prachtig bij, hij had het nog moeten zien. Op het mooie gazon zat een vogeltje van een appel te eten. De vertrouwde geluiden en geuren, maar zonder papa.

We gaan naar Israel op vakantie. Probeer me te herinneren welke discussies we daar over gehad hebben, maar weet nog maar weinig terug te halen. Stom dat ik vaak maar met een half oor naar hem luisterde en nu kan ik het niet meer vragen.

Het gemis zorgt er wel voor dat ik me meer realiseer wie en wat er nog wel leeft en daar nog meer van geniet. Zoals van mama.

A

Anoniem zei

He Pap,
Gisteren neef Loek onverwacht op bezoek. Ik zat buiten voor op het bankje met Lizzy toen ik een te grote auto met een te grote kop voorbij zag komen. Da's familie dacht ik. En ja hoor. De jongens lekker gespeeld met Sofie en Maarten en de volwassenen verse aal uit Volendam gegeten. Loek uitgelegd dat hij voor de helft van de prijs dat in Monnickendam had moeten kopen maar dat is dan voor de volgende keer.

Zie vanochtend een tip staan om mollen te verjagen. Wil ik toch even met iedereen delen.
'Om mollen te weren kun je op verschillende plekken naast het gazon lege flessen ingraven. Graaf ze in zonder dop, zo dat alleen de hals van de fles zichtbaar is. De wind laat de flessen zingen en dat vinden mollen hartstikke eng.'

Bierflesjes denk ik dat het moeten zijn. Ik weet nog niet of ik dat ga doen. Ik denk dat ik het veel leuker vind als er volgend jaar weer wat vrienden van je komen waaronder Joost natuurlijk om nieuwe klemmen te zetten. Dan zorg ik dat die bierflesjes gewoon vol bier zitten ipv in de grond.

B.

Anoniem zei

Ben net terug van vacantie,zo raar dat onze Hans er niet was.
Anders allemaal vertellen wat je gedaan had,en dan was hij er natuurlijk ook geweest en ben je daar geweest en heb je dat gezien en nu niks.Kan er erg slecht aan wennen jullie ook lees ik.

Julia

Anoniem zei

Lieve allemaal,enkele jaren geleden zocht ik Hans op, na zijn seniorenwedstrijd. Even heel gezellig samen op het terras van de golfclub. Toen "blafte" Hans: Lowie, rij achter me aan, en ik: waarnaartoe? Zul je wel zien. We reden naar Haarsteeg en van Hans kreeg ik de beste asperges en de dikste aardbeien! Zal ik nooit vergeten, net zomin als heel veel andere dingen van Hans.Liefs,L.

Anoniem zei

de tijd vliegt voorbij
en de dingen komen en gaan
maar de gedachten blijven
en het verdriet blijft bestaan
liefs Jeannette

Anoniem zei

Als je al zoveel verdriet hebt waarom blijft dan ook nog eens de leegte zo groeien.
Pap, het schiet gewoon niet op zonder jou. Mis je. B
PS. En je zegt ook zo verrekte weinig terug!

Anoniem zei

Maandag ben ik met mama de tuinweg opgegaan. Kersen kopen en rondgluren naar alle soorten kersen. Mooi om te zien. En dan asperges kopen. Vragen of die mevrouw ze kon schillen want ach dat kon papa als enige goed. Toen zag ik dit gedicht hangen en Jose was zo vriendelijk om het mij te mailen:

De verliefde asperge

Ik lag met jou in hetzelfde bed
We sliepen wel rechtop
Jij stak er net wat bovenuit
Vandaar jouw blauwe kop.

Ik was stapel op jouw lange lijf
Dat mag je nu best weten
Ik vond jou echt een reuze wijf
Gewoon om op te vreten..

Laatst droomde ik de hele nacht
Aan een stuk door van jou
Jij werd mijn bruid mooi wit
Omdat ik van sleepasperges hou.

Plots werd mijn droom bruut verstoord
Ik bloedde aan mijn kuiten
Wij werden allebei vermoord
Door zo'n hovenier van buiten.

Wij werden in een kist gelegd
En spoedig daarna gewassen
Mijn rug was krom de jouwe recht
Jij was dus eerste klasse.

Wat wreed toch van zo'n hovenier
Ons zo uiteen te rukken
Ik heb jou daarna nooit meer gezien
Want ik lag bij de stukken.

Weet je wat ik het gekke vind
Het is eigenlijk heel stom
Terwijl ons leven in de grond begint
Is dat bij de mens net andersom.

(Auteur: Paul Asselbergs)

Mis je pap. B.

Unknown zei

Kwam vandaag een foto tegen die gemaakt is tijdens een bezoek van ons gezin aan ome Hans tijdens zijn ziekte. Wat zag hij er toen nog prima uit. Met een glimlach op mijn gezicht, kijkend naar de foto bedacht ik me hoe schokkend het is dat hij een paar weken later er niet meer was. Dat hij gemist wordt is wel duidelijk binnen de familie in ierder geval erg voelbaar.
Maar vergeten doen we hem niet, nooit niet

dikke kus Ilse

Unknown zei

Kwam vandaag een foto tegen die gemaakt is tijdens een bezoek van ons gezin aan ome Hans tijdens zijn ziekte. Wat zag hij er toen nog prima uit. Met een glimlach op mijn gezicht, kijkend naar de foto bedacht ik me hoe schokkend het is dat hij een paar weken later er niet meer was. Dat hij gemist wordt is wel duidelijk binnen de familie in ierder geval erg voelbaar.
Maar vergeten doen we hem niet, nooit niet

dikke kus Ilse

Unknown zei
Deze reactie is verwijderd door de auteur.
Unknown zei

Sorry 3 x op de knop gedrukt

Anoniem zei

Maakt niet uit nicht, aantal reacties wordt daarmee weer eens lekker omhoog gegooid!

Anoniem zei

G morgen
Wat heerlijk dat er toch telkens weer iets op het bloc staat.Kijk nog elke dag was gisteren noch op het kerkhof en hij lag flink onder de bloemen.Babs wat een mooi gedicht van die asperge,s slaat helemaal op hem.Mis welde mooie berichten vanRoland.Kan er ook nog niet aan wennen maar ga dichter bij hem wonen.

Anoniem zei

Pap, we hebben er weer een nichtje bij. Achternichtje wel te verstaan. Ze is heeft dezelfde naam als Wolkje alleen schrijf je het wat anders. Frederique van den Dungen (helaas weer geen klein hanske). Je had haar nog zo graag willen zien. 'Die kleine van onze kleinste'. Ze is er pap, jammer dat jij weg bent. B.

Anoniem zei

Hans
Ik heb een kleindochter bij,een klein schatje.Lijkt volgens mij op Lars maar dat zal wel willen zijn.
De naam is hetzelfde dan jou kleinkind maar ze heet ook naar mij leuk he.Kom het nog wel vertellen doei
Julia

Unknown zei

Ome Hans, We hebben afgelopen zondag liedjes gezongen op de Parade in den Bosch, t was net een familie reunie. Het was zooooo leuk Ik denk dat je ervan genoten zou hebben. Alleen je jongste dochter was er niet bij, jammer ik denk dat we volgend jaar flink moeten lobbyen zodat de Prinsen familie weer flink vertegenwoordigd zal zijn.
Dikke kus Ilse

Anoniem zei

'' DE JONGSTE VAN DE JONGSTE' ,dat heb ik nog gezegd en zie, daar is ze dan.

Mooi en nieuw tussen ons allemaal,ze doet ons weer hopen,ze brengt weer nieuw vertrouwen.

'' ZE IS UNIEK WANT ZE IS DE EERSTE LACH NA EEN DAL VAN TRANEN "

Daarmee zal ze altijd heel speciaal zijn!!

roland

Anoniem zei

Vrijdag de dertiende, Alexandra jarig en Nederland Frankrijk. Net italie roemenie gelijk gespeeld. Dit had je nog wel mee willen maken en zo van kunnen genieten. Ik heb hier 4 kleine mannetjes in Oranje outfits met vlaggetjes op hun wangen. 1 van 3 die alleen maar op een toeter blaast, 2 van 6 Tommy en buurjongen Quinten (want die mocht van zijn ouders niet hele wedstrijd kijken dus mag hij hier slapen en heel laat opblijven van mij) en natuurlijk David die wel met je had willen bellen over de komende wedstrijd.

Ik blijf je zo missen, gewoon even dat telefoontje en even dat contact met mijn jongens om dit te delen. Mis je pap. B.

Unknown zei

Vaderdag, een dag om je vader in het zonnetje te zetten! Voor ons niet meer mogelijk. Vandaag wel een bezoekje gebracht op het kerkhof en voor onze vaders allebei een welpie op het graf gezet, zijn ze er toch nog een beetje bij. Uit betrouwbare bron heb ik vernomen dat diegene die niet meer bij ons zijn ons nog wel kunnen volgen en dus ook het voetballen wat ze altijd zo leuk vonden. Nou vaders we missen jullie en hopen dat jullie daarboven net zoveel plezier aan oranje beleven als wij.........
dikke kus Ilse

Anoniem zei

Vanmorgen naar papa om samen te zijn. De kerk ging uit, veel mensen kwamen naar het kerkhof. Het was lekker weer. Jans en Jolanda waren er ook en we wisselden herinneringen uit. Als papa belde dan hoefde hij alleen maar "Janske" te zeggen en dan zei Jans "ik heb de achterdeur al op slot, ik kom eraan". Hij kon haar altijd bellen als het onverwacht druk was geworden.
Daarna in de tuin van het hotel gegeten. Maarten nam de Prinsenomelet, die is precies zoals papa hem lekker vond. Met de kinderen naar de oude varkensstal gaan kijken, de schuren waar ik altijd rondzworf, de keukens (pannenafwas, servies, koken), de voorraadkasten, de flessenopslag, de grote koelkast, het washok, zijn kantoor. Er is nog zoveel tastbaars, daar waar hij in voortleeft. In de bar hangt een grote foto van hem. Terug naar de auto kwamen we de familie Van der Vaart tegen en daarna wilden de kinderen weer naar opa om het Welpje te zien. Het was een hele leuke vaderdag, we waren echt samen.
A

Anoniem zei

Mooi vind ik het dat mijn zus zo zijn aanwezigheid voelt. Maar ik voel niks. En hoezeer mensen ook zeggen dat herinnering aanwezigheid is bij mij blijft het zo stil. Soms denk ik zijn hand in mijn haar te voelen of zijn stem in mijn oor. Maar al snel kom ik erachter dat ik zelf antwoorden geef op mijn vragen op de manier waarvan ik denk dat hij het zou doen. Maar het is hem niet. En ik kan helaas nog geen genoegen nemen met mijn stem die zijn gedachte verwoord. Vaderdag was klote zonder hem, zoals zoveel dagen klote zijn zonder hem. En ik blijf boos op de uitvinder van de dood. Het is een zinloos open eind waar ik niet op zit te wachten. Ik vind het gewoon een stuk minder leuk zonder hem. Ik maak me zorgen om het verdriet van mama en baal ervan dat je zo weinig kan doen daaraan. Ik kan geen rust vinden en geen vrede krijgen om zijn dood.

Ilse, wil je anders een keer je betrouwbare bron vragen of hij hem vraagt even bij mij langs te komen en nog een keer tegen me te komen zeuren of schreeuwen. Dan is de stilte even weg.
B.

Anoniem zei

Oud Oom Hans,

Ik heb je wel nooit gezien maar mijn papa verteld mij dat je altijd zo een aardige man was die heel stout kon doen tegen kleine kindjes. Mijn papa doet dat nu ook al bij mij terwijl ik pas 2,5 week oud ben. Ik begreep ook dat je mij zo graag nog had willen zien maar ik mocht er van mama niet eerder uitkomen. Papa denkt nog vaak aan jou en mist jou volgens mij ook wel een beetje. Ik ben wel blij dat ik heb kunnen zorgen voor een lach na een dal van tranen. Oma is ook zo trots dat ze van "tante" babs zo een mooi rompertje heeft gekregen. Hij zit wel lekker moet ik zeggen. Papa zegt dat ik nu moet gaan slapen. Ik zal je nog wel wat berichtjes sturen als ik weer iets meegemaakt heb.

Groetjes,

Frédèrique van den Dungen

P.s Papa en Mama zijn wel blij dat ik geen Prinsen oren heb.

Anoniem zei

He Fredje,
Hier je achterneef die bijna 7 jaar ouder is. Goed dat je geen prinsenoren hebt, staat jongens ook stoerder dan meisjes maar gelukkig heb ik ze ook niet. Ik ben supercool en volgens mijn moeder superknap. Gisteravond heb ik een biertje gedronken op mijn opa. Ik was met de buren bij de eindmusical van school, mama was ziek en papa aan het werk. Dus toen heb ik met 2 vriendjes een biertje wat er stond maar opgedronken. Opa dronk zoveel van dat spul dus ik dacht het zal wel lekker zijn. Jouw vader lust het geloof ik ook wel een beetje. Die jongens namen maar een slokje dus heb ik de rest gedronken. Best lekker. Dus gauw 7 worden dan drinken we samen een biertje op opa!
Je achterneef Tommy

Anoniem zei

Tjonge pap, kom ik na 2 weken vakantie terug geen bericht extra. Maar maak niet uit hoor, je was erbij de hele vakantie. Mama heeft genoten van de jongens, 2 weken genieten met ons in Lucca. Wat jammer dat je er deze keer niet was, je had het vast weer mooi gevonden. Mis je. Kus B.

Anoniem zei

Toch nog even spieken op de site.. We hadden het vanavond over bijnamen en daarom ook weer even de gedachten aan ome Hans. Hoe zou hij ons Frederique-je hebben genoemd? X

Anoniem zei

Wolkje Twee?
A

Anoniem zei

Als hij ze zag noemde hij haar eikelientje maar wel een heel mooi ,van een goed bouwjaar.

Anoniem zei

Waarschijnlijk had ie haar veel te hard door elkaar geschud en gezegd dat ze hopelijk niet op haar oma ging lijken. Misschien toch Juul Junior? Of Lakan (combinatie van Lakkie en Angel) ook leuk!

Hij had zich ook vast verbaasd over hoe groot Mijke en Tommy zijn. Allebei 7 geworden deze zomer en bij het logeren elke dag over opa samen gehad. Dat is dan toch weer mooi om te horen. Vooral over het vissen in de vijver. Dat blijft geloof ik de mooiste herinnering. Het blijft ongelooflijk dat ze niet meer herinneringen kunnen maken met hem.

De stilte wordt steeds groter, evenals het gemis.
B.

Anoniem zei

Ja het gemis is echt erg.Zondagavond bij het kaarten is het vaak saai
Er valt niks te schelden of klets te vertellen.Maar blijf toch veel aan hem denken sterkte allemaal.dit was de 90ste reactie.

julia

Unknown zei

Na de vakantie nog even kijken op het blog en ja hoor gelukkig weer wat actie. Fijn om te horen dar Babs met haar gezin en tante F een fijne vakantie heeft gehad in Lucca. Wel anders zonder ome H, voor Roland dit keer zonder rugpijn omdat hij niet over de grond hoefde te kruipen in de supermarkt( daar staan nl de goedkoopste producten). Vakanties zijn bij uitstek leuk om herinneringen op te halen en dat moet je dan ook doen waar de kinderen bij zijn. Zo blijven de opa's fris in het geheugen zitten. Onze pa was deze vakantie al 5 jaar dood en toch ligt het koude bier nog steeds links in de koelkast!!
zelfs de kinderen roepen dat al.

Angele, de bijnaam van jullie dochter zou wel eens prulleke kunnen zijn. Past wel bij zo'n mooi meisje ( prinsenbloed??)

Ilse

Anoniem zei

Prulleke? Volgens mij met zo'n vader eerder Pulleke. En dat onze jongste neef nou al 36 is geworden. B

Anoniem zei

hij Prinsen een beetje liever over mijn kleindochter schrijven he.Je bent zeker jaloers dat je geen dochter hebt maar jou zonen zijn ook leuk.

Anoniem zei

gelukkig wordt er toch nog steeds gereageerd op deze weblog.

Het zal voor jullie fijn zijn om te zien dat er nog aan Hans gedacht wordt.

Het zal langzaam wel wat minder gaan worden maar dat komt ook om dat alles al gezegd is.

Jullie zullen echter nog steeds veel over hem te vertellen hebben.
Anderen ook maar het is moeilijk om steeds weer iets te schrijven.

Ik hoop nog weer eens iets van Roland te zien. Die kan zo mooi schrijven.

Het gaat nu steeds meer doordringen dat hij niet zomaar een tijdje weg is maar nooit meer terug komt.

Ik hoop dat de pijn daarover in de loop van de tijd wat minder wordt.

Probeer er met z'n allen iets van te maken want het leven gaat door.

Veel sterkte

Anoniem zei

Het is inderdaad fijn dat er af en toe nog wat op staat. Ik kijk niet meer elke dag want dat is zoeken naar het verdriet en dat hoeft even niet.
Ik heb nog zitten denken om een prijsvraag uit te schrijven voor de tekst op zijn grafsteen maar daar zijn A., mama en ik zelf heel goed uitgekomen.
We laten nog even de bloemen op zijn graf staan, maakt hem namelijk bijzonder tussen al die stenen. En bijzonder moet hij nog blijven. Hopelijk wordt zijn steen ook bijzonder. Hij heeft het meer dan verdient.

Wat missen we hem toch! B

Anoniem zei

Verdiend natuurlijk. Sorry foutje pa maar ik weet het wel.

O en Pulleke, zeg maar tegen oma dat het inderdaad jammer is dat ik geen meiden heb maar ik doe met Julian erg mijn best! B.

PS. Sinds opa er niet meer is zit Tommy regelmatig een uur alleen te vissen. Hij heeft er gisteren 3 gevangen! Zo gaaf. Dank aan A. want hij heeft voor zijn verjaardag weer een hengel gekregen.

Anoniem zei

Die oneffen huid met die grove lijnen, soms zie ik ze vlakbij me.
De kinderen gaan nu rustig naar bed. Vaak kwam hij precies op bedtijd even naar ons toe. Dan strompelde hij de trap op verscholen onder een cowboyhoed en liet de kinderen schrikken. Ik mopperde omdat ze dan weer te laat gingen slapen. Maar mis die chaos nu.
A

Anoniem zei

hallo tante fanny a en b
al laat ik niet altijd wat van mij horen ik denk wel aan jullie .ik ben niet de persoon die overal de deur platloopt .via loek hoor ik hoe het gaat met mijn fam aan de over kant en zo blijf ik op de hoogte.als ik aan ome hans denk dan is dat het moment dat ik op de golfbaan binnen kom .ome hans kijkt mij aan en zegt dat is er eene van oons.op meters afstand was dit te horen .onze handdruk en de blik in onze ogen was genoeg .vaak denk ik daar aan terug een mooie herinnering .jullie verdriet neem ik hier niet mee weg.maar zo wil ik jullie wel laten weten ik ben jullie niet vergeten liefs lilyan

Anoniem zei

Morgenavond visavond in het dorp. Als papa er nog was geweest was hij net als mama gekomen. Aalroken in Uitdam, dat vond hij wat moois. Een vakmanschap, roken nog in een ton met houtsnippers en maar blazen. Helaas moeten we hem morgen daarbij missen. Vanochtend nog met iemand in het dorp daarover gehad dat de laatste keer dat hij met mama in Uitdam was hij de winter visavond wilde bijwonen maar niet meer kon. We kregen toen vis en vissoep aan huis voor hem. Het beeld van hem in de rolstoel de vissoep etende staat nog vers in mijn geheugen.
Weer zo'n moment dat je even naar hem zoekt.
B.

Anoniem zei

Oom Hans

Beul voor je lichaam je mag het niet zeggen maar wat had deze zomer veel kunnen achteruitbidden vanwege het klote weer om te golfen
Je bril nat je clubs nat en uit verveling maar de keel nat maken.
Een ander positief gebaar van onze lieve Heer is dat hij de bloemen op je graf wel iedere dag water geeft.
Dat ziet er wel (mooi)uit als je bij u bent denken ze van boven ook nog mee.
Hopelijk blijven de bloemen ook bij u horen

Anoniem zei

Ben gisteren met papa en mama eerst naar eindhoven geweest, en daarna naar hotel Prinsen.
Toppie gegeten, en papa heeft me laten zien waar vroeger de varkens stonden waar het eten bij werd gegooid, en hoe ome Hans via de tuin van het hotel zijn eigen tuin ik kon. Daarna nog even naar het kerkhof geweest, en het graf zag er mooi uit. Zoveel bloemen!
En ik vind het zo een vage gedachte, dat iemand zo écht weg is. Net als bij mijn opa, niet dat ik iets heel goed moet onthouden omdat ik het over 2 maanden wel kan zeggen als ie terug is van vakantie. En dat dacht ik gister ook, toen papa vertelde wat ome Hans allemaal aan het hotel had gedaan, dat je wil zeggen van wauw! En dat je hem mist...


Kus,
Sophie

Anoniem zei

Wonderschoon verwoord Sophie! B.

Anoniem zei

Elke vrijdag zet ik hier in Uitdam weer een ander vers bloemetje in een vaasje naast je foto. En vandaag voelde ik je lachen om de rare bloem die ik er dit keer bijzette. Alsof je het wat onzin vond maar toch ook wel weer lief. Voor het eerst voelde ik je hand weer in mijn haar. Heel zacht en voor iemand zoals ik die altijd meer wil veel te zacht maar toch heb ik dan eindelijk even je aanwezigheid gevoeld. Wauw!

Maar wat had ik je nog graag echt gehad. Dan had ik je zo hard geknuffeld en dan had ik om het hardst tegen je geschreeuwd! Al bijna 6 maanden en nog dringt het niet tot me door dat het echt over is.
B.

Anoniem zei

Jij kan het na de vele reactie's die je er al neer hebt gezet, ook nog steeds mooi hoor Babs!


xx
Sophie

Anoniem zei

Vandaag hebben we de sleutel van het appartement gekregen.Het is mooi weer dus zijn we direct begonnen,Lars kwam ook even helpen dus met de hamer aan de gang.het ging nog al hard dadelijk roept ome Hans kan het niet wat zachter dus blijft hij voor ons nog steeds er bij.

julia

Anoniem zei

Lieve Familie,

Papa zegt dat ik weer eens op de site moest kijken of er nog wat reacties waren gekomen op mijn bericht. Prulleke past beter bij me dan pulleke. Ik weet ook wel dat mijn papa een Prinsen is van de categorie verstand met drank. Ik heb de intentie om een prinsen te worden van die tak met wel verstand en weinig drank. Mijn papa en mamma bekijkende wordt dat een enorme uitdaging. Mijn papa had nog een keer gevraagd om verse haringen en die heeft hij toen ook gekregen. hij vroeg toen aan zijn oom waar hij spijt van had gehad bij zijn verbouwingen. Ik heb spijt gehad van als ik het te goedkoop heb verbouwd. Papa heeft dat goed in zijn oren geknoopt met als gevolg dat het nu wat uit de hand aan het lopen is!! even voor mijn neefjes WILLEM 2 - AJAX 2-1. Mooie start van het seizoen. Nu ga ik maar weer slapen om later een grote meid te worden. Slaap lekker allemaal.

Groetjes van Fredje

Anoniem zei

Gisteren ben ik even bij je langsgeweest. De bloemenzee blijft overweldigend. Het lijkt wel of tante Julia haar Magriet compleet overwoekerd. Alsof blijkt dat zij nu de grootste mond heeft nu je er niet meer bent. Soort symboliek. Maar volgens mij is iedereen een beetje stil geworden sinds je er niet meer bent.

Piet Nagtzaam ligt schuin tegenover je. Ook veel te jong trouwens.

Terwijl ik wegreed bij het kerkhof langs Hotel Prinsen zaten er 4 mensen op het stenen muurtje bij de voordeur. Ik zwaaide naar Alice en bedacht me pas een straat verder je uitspraak 'Hotel de Witte Wolk, meer personeel dan volk'.

En dan Ad ook weg en a.s. zondag de opening van zijn nieuwe restaurant. Mama en A. gaan er heen en ik steun hem in mijn gedachte. Dat hij er maar een bijzondere tent van mag maken. Respect voor iedereen die zijn eigen bedrijf begint, het is moeilijk zat. Adje, we komen allemaal een keer eten hoor! Maar mocht je nog een keer een uitnodiging maken, bel me dan effe want dat kan mooier!

Zo zie je pap, bijna 6 maanden na je overlijden draait de wereld gewoon (wat stiller) door.
B.

Unknown zei

Wij zijn vandaag naar de opening geweest van "de Gasterij ", nieuw restaurant van Ad de kok zoals hij bij ons bekend is.
Zag er goed uit en voelde uitermate vertrouwd aan. Fijn om te zien dat er wat spullen uit het hotel een goede bestemming hebben gekregen.

We gaan er zeker eten want koken kan hij als de beste.

Ook een leuke plaats voor een tussendoor familie dagje.
Komt goed !!!

kus Ilse

Anoniem zei

Ben niet geweest bij de opening van Ad. Erg jammer maar de mannen moesten naar Ajax en Tommy naar zwemmen. Je zou trots op hem geweest zijn, eindelijk zonder vrees door het gat op 7 meter. Daarna de tuin opgeruimd. Wat heb ik je gemist. Al je klimplanten gesnoeid. Het gras zakt weg in de ellende van de buurman. Eigenlijk is het geen gras meer maar klavertjes en onkruid. Er moet nieuw gras op maar je bent er niet meer. O wat heb ik je advies en aanwezigheid vandaag gemist.

Vandaag ook je energiedrink en appelsap weggegooid die 2 maanden over de data was en niet door de jongens aan straat verkocht zijn. De parasol die we samen hebben gekocht gaat ook morgen naar het grofvuil, evenals de auto die je voor Julian hebt gekocht toen hij in Vlijmen logeerde. Ik kan niet alles bewaren, geen opbergruimte en snoeien doet bloemen zei je dus ook dat keurig gedaan. Zelfs tijdens het grasmaaien mis ik je commentaar over mijn veel te natte gras en paddenstoelen in september. We hebben het nog zoveel over je, ook over al je slechte eigenschappen maar alles mis ik. B.

Anoniem zei

NOOIT ZONDER MIJ: nog bijna altijd gaat het even over mij.
Ze praten nog altijd even tegen mij,over alles en nog wat .over hoe ze me kenden en met name over al die zaken waar ik vaak meer en minder deskundig advies over gaf.
Wat een rijkdom dat de geest kan heersen waar het bestaan is opgehouden.
De vreugde door de tranen heen om altijd een stukje te zijn van het leven van geliefden met elke dag iets meer berusting.
Daar waar verdriet nu eindelijk een klein stukje acceptatie toelaat. niet te veel anders missen ze me te weinig maar toch genoeg om verder te kunnen met mij en "nooit zonder mij"

Roland

Anoniem zei

O ja, nog wat. De vissenkom is kapot. Die ene vis die van de 6 het al 2 jaar overleeft moet nu dus even overleven in een vaas samen met 2 nieuwe vissen. De jongens besloten vandaag er van alles in te gooien incl. een krokodil door Julian dus misschien is dat het probleem. En die vis mag niet dood gaan dat vindt Tommy vreselijk want dat is de enige vis nog van opa.

Nu Henny weggaat (2 oktober haar laatste dag in Uitdam) is die vis superbelangrijk voor Tommy. Dus dat gaan we morgen oplossen.

En voor iedereen die nog wat voor Henny wil schrijven, mail het naar babs.prinsen@deamsterdamseschool.nl en het gaat mee in haar afscheidsboek wat we aan het samenstellen zijn. Want ook Hans was weg van Henny die zo goed op zijn kleinkinderen paste.
B.

Anoniem zei

Frederike ging met oma het tuintje op opa's graf verzorgen. Ik vroeg haar of opa nog wat had gezegd tegen haar. "Zal ik jou eens laten schrikken?" had hij gezegd.

Soms rijd ik op zondagmorgen op de wielrenfiets naar Vlijmen. Ik hoor hem zeggen: "Wat zie je er toch weer uit. Doe eens wat make-up op". Niet in het weekend, papa.

Lang leven alle digitale foto's. Dan zie ik hem in allerlei hoedanigheden. Zijn chagerijn, bravoure, stilte, het hoogste woord, zijn kleren, de gelukkige blik, de blik van ik weet het toch beter.
Foto's van eind 2007 waarop ik achteraf zie hoe ziek je toen al was.

De kleinkinderen maken, mede door ons, een legende van je. De opa die een hotel had, brandweerman was, muziek speelde, hield van kaarten en plagen, altijd wedstrijdjes deed.

Een half jaar voorbij. Er gebeuren dingen waar we je commentaar niet meer over te horen krijgen, hoewel eigenlijk horen we het toch.
Je zou trots zijn op mama, dat zou je wel toegeven.

A

Anoniem zei

g morgen familie Blij weer wat van jullie te lezen.Ben ook naar de receptie geweest in de Hollandse Tuin.Gezellig Ilse op een zondag middag met z,n allen daar te gaan eten.Zal Roland leuk vinden ziet hij ons weer!!!!!!!!!!!!!!!
Babs was zondag ook op de verjaardag van ome Giel miste je met foto,s maken.Zo weer even kletsen over alles daar mis ik onze Hans het meeste in.T Julia

Anoniem zei

Ja opa was kok op een piratenschip, zegt Julian. Blijkbaar is dat de stoere herinnering die hij wil behouden. Helemaal waar zus, hij zou trots zijn op mama maar ook vinden dat ze zich te veel terugtrekt en bang zijn dat ze eenzaam wordt. Maar nee hoor pap, ze heeft alleen minder aandacht nodig dan jij had.

Roland kan niet wachten denk ik om met waterpistolen bij Ad te eten. Laten we vast een datum plannen dan kan hij werk inplannen ;-)

Een half jaar verder, wat gaat het toch snel. B.

Anoniem zei

En 18 september ging voorbij. 6 maanden zonder je geluid, je commentaar, je plagerijen en je grote mond.

Het weekend waren Annette en ik met de kleinste een weekend weg. Je hebt het vast wel gezien, de kleinste op een trekker over het erf, naar de kalfjes, naar de konijnen en op de fiets. De zon was er en schitterend gemaaid gras. En we hebben walnoten geraapt want ook dat missen we voortaan dat je rond deze tijd niet meer met een zak natte walnoten langskomt. B

Anoniem zei

Vandaag voor het eerst naar een begrafenis geweest na papa zijn begrafenis. Een moeder van een vriendin. Ongelooflijk is dan nog de terugblik aan zoveel mensen die er waren bij papa. Dat was toch wel heel bijzonder en gaf zoveel steun. Vandaag zat ik tussen een kleine groep mensen maar ben bang dat ik als hardste gejankt heb.

Gelukkig had ik deze vriendin zo'n 9 weken geleden toen er alvleesklierkanker was ontdekt bij haar moeder het advies gegeven er vol voor te gaan omdat het zo kort kan zijn. Dat advies, wat ik ook ooit kreeg, is gelukkig voor haar net zo dankbaar uitgevallen als voor mij.
B.

Anoniem zei

hoi allemaalZal eerst even vertellen dat ik vanmiddag op het kerkhof was,nou Fanny en meiden zag er geweldig uit.Schrok wel even van zijn naam in eigen handschrift wel origineel ook de tekst er onder vond ik mooi.Het houten kruis stond er nog achter.Babs gefeliciteerd met je jongste zoon ook alweer 4.Zijn ook nog bij Ad gaan eten was net een familie feest eerst kwam Ans,Bella,en Renee binnen toen Lars met 3 vrienden was lekker en leuk.Verder erg druk met verbouwen en ver huizen hoop je vlug eens te zien in mijn stolp.groetjes t Julia

Anoniem zei

Tja weer een verjaardag zonder papa. Je mist dat gangmaken wel hoor. Niet dat abrupte naar huis gaan en de motor al laten draaien terwijl mama nog afscheid moet nemen. Maar gelukkig was mama er voor 2 nachtjes en wat genieten de jongens daar van. Vooral Tommy kan daar heerlijk van genieten.

Donderdag afscheid van onze Henny de Nanny na 7 jaar oppassen, heel verdrietig. En net op die dag het telefoontje dat papa's graf geplaatst was zonder ons vooraf te waarschuwen waardoor alles er nog omheen ligt en staat. Dus dat moet mama vandaag in dit fijne weer gaan opruimen. We hebben het graf via een mail gezien. Zijn handschrift is erg mooi geworden. Het voelt als dichtbij nu er iets van hemzelf op zit. Ben heel benieuwd hoe het in het echt eruit ziet. Dus Tante Julia, ik kom zeker voorbij als ik over 2 weken even naar Vlijmen kom.

En Ilse, sterkte met je knie en bewaar zo'n lekker pilletje voor me dan maal ik misschien wat minder.
Kus B.

Unknown zei

Lieve Allemaal,

B gefeliciteerd met je jongste zoon op naar de basisschool.
Ben inmiddels van de pijnstillers af dus B je mag ze komen halen !!!
Je gaat wel een beetje van het padje af als je niets gewend bent hoor en het rare is dat je het zelf niet in de gaten hebt maar goed..... Vandaag mijn jongste neef op ziekenbezoek gehad met 2 dochters, moeders was de hort op. Nou die kleine is zeer herkenbaar. Uit 10 baby's haal je haar er zo uit qua familietrekken. Lekker ding hoor.
Als ik weer mobiel ben ga ik zeker even kijken naar de grafsteen want het moet erg bijzonder zijn. Zoals degene die er ligt.

luv Ilse

Unknown zei

B
Bedankt voor de foto, ben er helemaal stil van, wat ontzettend mooi.
xx Ilse

Anoniem zei

Vraag me heel erg af of je nu echt rust hebt pap. Of je geniet zonder zorgen, doet wat je wilt en alleen maar met een big smile rondloopt. Of zou het leven weer van voor af aan beginnen. Dat zou vermoeiend zijn. Ben benieuwd. B.

Anoniem zei

Twee verjaardagen voor de boeg komende dagen. Mama en A. En weer zonder papa. Het leven raast maar voort en het blijft stil zonder hem.

Anoniem zei

Papa hield niet van achterom kijken. We moeten vooruit zei hij. Geen oude koeien uit de sloot, geen geleuter over vroeger. Nu hij zelf "vroeger" is krijgt deze wijsheid een andere lading. Het blijft toch nog altijd leuk om weer aan zijn uitspraken terug te denken. Ik geniet ervan als mensen verhalen over hem vertellen.

Als hij weer eens aan kwam gestrompeld en je vroeg hoe het met knie of rug was zei hij steevast: Prima, kan niet beter.

Ik herinner me de nachten dat ik bij hem waakte. Hij werd wakker en huilde even, ik ging naar hem toe en hij zei: Hoe laat is het Nana? Genoeg, we gaan weer slapen.

A

Anoniem zei

He Pap,
Kom je bladblazen?

Tommy is vandaag met de bus met strippenkaart met de klas naar het concertgebouw gegaan waar ze op gaan treden.' Jammer dat opa er niet meer is dan kon ik hem bellen en het hem vertellen,' zei hij vanochtend op weg naar de bus, want hij vond zichzelf heel stoer en zeker geen huilebalk meer.

Hij mist je nog steeds. Fijn dat ie je nog niet vergeten is! Konden we je maar een brief sturen of een kaartje om even te zeggen hoe erg we je missen en van je houden.
Dan maar zo.
B.

Unknown zei

Ben gister eindelijk naar de begraaplaats geweest en vond het erg confronterend om het graf van ome Hans te zien. Met name dan zijn eigen handtekening op het graf. Wel prachtig. Alles zag er keurig uit zo net na allerzielen. Vind het ook heftig dat er nu ineens zoveel mannen liggen die in mijn leven een grote rol hebben.
gespeeld.

Het leven gaat snel, we moeten er meer van genieten en bewuster mee om gaan.
Begin er vandaag mee!!!

xilse

Anoniem zei

Vandaag Sint Maarten gelopen. Iets wat we in Brabant niet kennen maar het is gewoon asociaal snoep ophalen langs de deuren. Windkracht 7 maar geen regen maar volle maan.
Kijk mam, de maan loopt met ons mee. Dan denk ik stiekem even, dank pa dat je de regen tegen hebt gehouden.
B.
PS. En Katja deed ook open en toen vergat Tommy even zijn tekst ;-)

Anoniem zei

Vandaag Ajax - PSV. Samen met David en Frank Corman in een soort ter nagedachtenis naar de wedstrijd. Het publiek is dusdanig agressief dat Frank en ik niet durven te juichen. Alhoewel hard klappen bij 1-1 best goed ging. 4-1 werd het uiteindelijk. Dus papa was vast net zo balend naar huis gegaan als Frank.

Frank heeft de bladblazer meegenomen dus kan ik zelf aan de slag.
B.

Anoniem zei

Af en toe komen er weer nieuwe stukjes van de puzzel van papa's leven te voorschijn. Leuke foto's van een soosfeest die ik nog nooit gezien had. Een brief van de vakantie in Zuid-Afrika, waar hij zo genoten heeft. Tussen de Sinterklaasspullen een kaart van hem. In oude administratie brieven die ik niet eerder gezien had.
Dan komt hij weer wat dichterbij, terwijl het duidelijk is dat hij steeds verder van ons af zweeft.
Ik blijf op zoek in gedachten naar nog meer stukjes van de puzzel van wie hij was en hoe zijn leven was.
En als ik huil, zegt hij, kom op A het komt allemaal goed. Niet treuren, aan de slag.
A

Anoniem zei

Hier ben ik weer,lang geleden maar heb het ook zo druk gehad ben verhuisd.Zat ook 2 weken zonder internet.Heb ook nieuws Hans word weer oma leuk he.Verder zit ik niet zo lekker in mijn vel dus help me daar boven even.Komt ook denk ik omdat ik je zo mis het is saai maar we moeten verder.

Je zusje

Anoniem zei

Jemig wat lezen we nou. Wat mooi nog een kleinkind, gefeliciteerd, maar van wie. Is die Lakkie zo snel? Ik ga morgen bellen, is nu te laat.
Enne Lakkie, ik denk dat het nu wel een Hanske word of een Lodewijk ;-)

Soms maak ik me kwaad dat ik maar blijf janken om hem. Maar soms maakt het me ook zo verdrietig dat hij zoals A. ook zegt, steeds verder van ons afzweeft. Dingetjes verdwijnen ook die hij ooit heeft gemaakt. Onze brievenbusluikje is afgebroken, heeft hij er ooit opgezet. Krijg het bijna niet voor elkaar om er een nieuwe op te zetten. Een loopauto, ooit een achterlijk groot kado van opa naar het grofvuil brengen. Het voelt of ik hem daarmee stukje bij beetje weggooi.

Zo graag nog even praten, zo graag nog even die hand in mijn haar, zo graag nog even samen mopperen op elkaar in de tuin.

B.

Anoniem zei

Sterven doe je niet ineens,
maar af en toe 'n beetje
en alle beetjes die je stierf,
't is vreemd, maar die vergeet je,
het is je dikwijls zelfs ontgaan,
je zegt ik ben wat moe,
maar op 'n keer dan ben je aan
je laatste eindje toe.

Anoniem zei

Normaal gesproken zou papa nu druk zijn met het schrijven van zijn Kerstwensen. Iedereen kreeg een persoonlijke wens. Meestal gepaard gaand met veel flauwekul. Destijds dacht ik: "Dat slaat weer helemaal nergens op, papa". Nu denk ik dat hij vooral een glimlach wilde op ieders gezicht.
Al zijn gekkigheid, we missen dat ook. Het doet me verdriet als ik denk aan hoe erg zijn zussen en broer hem missen. Zij zagen hem de laatste tien jaar vaker dan ik hem zag. Samen golfen, kaarten, kwebbelen. Ook Frank mist zijn goede vriend en hun bijzondere ondernemingen. Als ik Vlijmen in rijd, is het net alsof het dorp ook iets mist. We missen je, je gezelligheid, flauwekul, luide stem, slimheid, rare acties, zuinigheid, vriendschap, familieliefde, sentiment en warmte.
A

Anoniem zei

Wat dacht je van die enveloppen met Sinterklaas. Ik heb er nog wat bewaard. De teksten voor de jongens zijn erg leuk.
Ja en ondertussen heb ik dan ook mijn verjaardag zonder hem meegemaakt. En nu Sinterklaas nog. Niemand om de kinderen doodsbang te maken. Belachelijk dat je dat zelfs mist terwijl A en ik altijd zo boos werden als hij dat deed.
B.

Anoniem zei

hallo lieve familie en ik geloof vooral de vrouwelijke, ik heb na 9 maanden eindelijk het lef om de weblog te lezen. Na 3 natte Kleenex was ik klaar. Nadere berichten volgen als emoties wat bedaard zijn. xxxx isa bella

Anoniem zei

Hans,

Let een beetje op je zusje, ze heeft je nu nodig.

Anoniem zei

Deze week geeft Mijke een "pianoconcert". Ze oefent "Morning has broken", omdat ik dat zo mooi vind.
Ineens herinner ik me dat ze in januari ook een concert heeft gegeven, ik zoek het terug op de kalender. 30 januari, op de weblog staat weinig over deze dag, maar ik herinner me dat papa die avond te moe en ziek was om te komen kijken. Daar was hij heel verdrietig over. Later die week kwamen papa en mama bij ons eten en speelde Mijke piano, papa was daar zo ontroerd van. Even later zong hij voor haar met zijn laatste krachten van die dag "Och Margrietje de rozen zullen bloeien ook al zie ik jou niet meer. Door jouw tranen heen zul jij weer lachen... ". Ineens weet ik het weer. Ik zit te huilen en Mijke speelt nog een Sinterklaasliedje.
A

Anoniem zei

Beste Allemaal,

Deze week werd ik op mijn werk aangesproken door een mevrouw die vroeg hoe het met tante Fanny ging. Ze vertelde dat ze bij de 12 apostelen zat ( golf) een club die als ik me niet vergis mede opgericht is door ome H. Die club heeft onlangs zijn naam veranderd, nou weet ik niet meer precies hoe ze heten ( sorry) maar de naam Prinsen zit er in als eerbetoon....... mooi he
\
kus Ilse

Anoniem zei

Ja is echt heel mooi. Mama heeft nieuwe logo ook gekregen. Stond wel wijn in geloof ik ipv bier maar ach dat moet kunnen. Denk dat ze in hemel alleen maar wijn hebben want in de kerk hebben ze ook geen bier.
B

Anoniem zei

Vorig jaar rond deze tijd zat ik met Annette, mama en Lizzy op te bank. Wakker te worden voor een mooie trouwdag. Je zou me over 2,5 uur komen halen. Ik vergeet nooit hoe je moest lachen dat ik mijn dorpsgenoten nog koffie ging geven in mijn trouwjurk en ik perse wilde poseren met de kerstman van Truus en Twan. Die is toch gek, zei je.

Hoe we samen hebben gelachen in de auto omdat ik nog even mijn jurk wilde laten zien aan de visboer. Hoe we de trappen van het gemeentehuis opliepen en je zei, niet zo snel, mijn knie doet het nie. En hoe trots je me weggaf. Godverdomme pa, wat is het toch snel gegaan daarna. En wat ben ik dankbaar dat we dit nog samen hebben beleeft.

B.

Anoniem zei

Fff een berichtje uit de maliskamp. Zakelijk een goed jaar achter de rug zegt papa. Ik ben geboren, we hebben een nieuw huis en ik krijg er in juni weer een broertje of zusje bij. Afgelopen jaar was volgens papa emotioneel gezien een minder jaar. Jij bent er niet meer terwijl je het zo leuk had gevonden als je me nog een keer gezien zou hebben en je me een keer enorm had kunnen laten verschrikken met een van de grapjes waarvan je alleen zelf de humor van in had gezien. Met mijn oma gaat het allemaal ook niet zo goed ze vindt het heel leuk als ik kom maar haar fysieke gesteldheid is erg slecht. Ik maak me dan ook een beetje zorgen om mijn oma maar ik denk dat het allemaal wel goed gaat komen zeker als jij nog iets daaraan zou kunnen doen. julie wil graag een broertje voor mij want anders is papa alleen maar met meiden en da's ook niet leuk voor hem. Papa wil graag een gezond kindje wat dat is het aller belangrijkste. Nu ga ik lekker slapen en hoop ik vooral dat mijn oma morgen weer een stukje beter is.

Groetjes en een dikke kus van Frederique van den Dungen

Anoniem zei

Bijna Kerst. Op kantoor zit ik nog bijna alleen. Iedereen vrolijk naar huis voor deze blijde dagen. Nou ben ik al niet zo'n Kerstfreak maar nu is het ook zo dubbel. Kerst zonder papa, met zieke t.Julia. Weet nog niet wat ik daarvan ga vinden.

Wat ik niet zal missen aan het feit dat je er niet meer bent zijn je vette sauzen, vieze zwezerik en foute fazant. Da's ook wel weer fijn om te merken dat er ook dingen zijn van je die ik niet mis. Fijne kerst allemaal en als je naar de kerk gaat, bid nog een keer extra!
B.

Anoniem zei

het is koud en grijs, buiten valt de regen in dikke druppels en de wind guurt... kerst...
we denken aan jullie en wensen jullie warmte en een kleur aan fijne herinneringen van dagen die jullie SAMEN waren.
liefs uit Israel Jeannette Ofir een de kinderen

Anoniem zei

Wij hadden geen kerst samen gevierd maar hadden 3e kerstdag samen. Met Maarten, Annette, Frederike, Mijke, Tommy, David, Julian, Sophie, Noor en Babs naar de Efteling. Hartstikke mooi daar. Lekker koud. Je had vreselijk gelachen als je Tommy op de schaatsbaan daar had zien leren schaatsen. Mijke kon het al redelijk goed. Maar beiden fanatiek genoeg om niet te huilen bij het vallen. Geweldige dag. Toen naar Hotel Prinsen met mama even snel wat eten. Na het eten wilde we nog naar tante Julia maar alles was donker. We hebben keihard Dag Tante Julia geroepen. Daarna met zijn allen naar het graf. In het donker, elkaar plagend en natuurlijk Tommy bang maken.

Je graf was bevroren dus gingen de kinderen er wat opschrijven. Maar nog mooier was dat we met zijn allen diverse kerstliedjes en gedichten hebben voorgedragen. Dat had je geweldig gevonden, reuring rondom je graf terwijl het overal stil was. Het mag misschien niet keihard zingen op een begraafplaats in het donker maar dat had je dan ook geweldig gevonden.

De tranen kwamen pas later, toen we allemaal weer realiseerde wat je allemaal mist nu je er niet meer bent. Maar toen we er stonden moest je lachen en genoot je, dat wisten we allemaal zeker.
B.

Anoniem zei

T. Julia, we duimen, bidden, branden een kaarsje en denken allemaal aan je! B.

Anoniem zei

Je hebt wel eens van die dagen dan komt er niets uit je handen. Meestal is het zo weer over. Bij mij duurt het nou al 3 dagen. Kom denk ik dan ga even je zinnen verzetten.
Automatisch zet ik de computer aan en ga even kijken of er nieuwe berichten zijn en lees nog even wat terug. Tranen stromen over mijn wangen. Een jaar geleden pas begon deze blog en nu zitten we waarschijnlijk weer in hetzelfde schuitje.
Het is niet eerlijk.
Ilse

Anoniem zei

Het leven is niet eerlijk Ilse, heel erg met je eens. Veel traantjes gelaten maar toen besloten om weer een dag op en top te gaan genieten. Dus samen met mijn beste vriendin Lizzy een geweldige tocht gemaakt naar het volgende dorp, klunnend op de knieen over de weg.
Vandaag ook Loek, Annemarie en Sophie op bezoek. Super lekker geschaatst. Ik schaats nog steeds als enige gek hier op kunstschaatsen uit 1985. Volgende ijstijd maar eens Noren aanschaffen.

Papa had dit geweldig gevonden en als hij had gehoord dat men hier in 5 dagen voor 4.000 euro aan koek en zopie hadden omgezet had hij de Sligro leeggekocht en ons achter een stand gezet.
B.

Anoniem zei

We houden onze adem in. Het zou zo mooi zijn om nog jaren van kleinkinderen te genieten, ze te zien ontwikkelen en karaktertrekjes te herkennen.
Er gaat toch niets boven de opvoeding van een complete familie, opa en oma zijn onvervangbaar. Juist zij geven die speciale liefde en ze kunnen zoveel levenswijsheid meegeven.
We hopen.
A

Anoniem zei

Een jaar geleden was je hier. annette en Maarten hadden je naar ons toegebracht want Annette vertrouwde het niet. Hier aangekomen heb je alleen liggen slapen. Om half 5 werd je wakker en zei, we gaan met zijn allen eten. Het was de laatste keer dat we met zijn allen gegeten hebben.
Mis je! B.

Anoniem zei

Het lijkt zo lang geleden sinds je bij ons was. Je lijfelijke aanwezigheid lijkt iemand uit een ver verleden terwijl je elke dag in mijn gedachten bent.

Sinds je er niet meer bent heb ik de gewoonte om de overlijdensadvertenties te verdelen in twee groepen, ouder dan 69 jaar en jonger. De dagen dat ze allemaal ouder zijn maken me een beetje boos. Vaak zijn ze veel jonger en dan prijs ik ons gelukkig dat we je tot in de opatijd hebben mogen houden en dat ons daarvoor niets vreselijks is gebeurd.
A

Anoniem zei

Een jaar geleden 's avonds om 19.00 uur kreeg ik in Uitdam een telefoontje. Mijn vader zou doodgaan. De rit van Uitdam naar Vlijmen kan ik mij alleen maar in een waas van tranen herinneren. Nu een jaar later, komt dat nare buikgevoel van die avond weer terug. Met alles wat er in de familie gebeurd krijg je een soort herbeleving.

Die avond een jaar geleden brak de hel los. Een gevecht van 7 weken volgde. Een ultieme belevenis als gezin met zoveel verdriet en nog meer liefde is achteraf voor mij een tijd die ik koester. De tijd dat we zoveel gepraat hebben zoveel nog beleefd hebben en ik uiteindelijk mijn zielsverwant, mijn basis kwijt raakte.

Met mijn moeder en zus delen we nog elke dag zijn gemis. We zijn sterk, we steunen elkaar, we lachen om hem maar elke dag is het gemis er nog. En elke dag ben ik nog een beetje boos dat ik niet even zijn hand door mijn haar kan voelen, of even een kwartiertje met hem heb.

Een jaar geleden om 19.00 uur, stortte de hemel naar beneden. Wie kan ik daar een keer voor op zijn bek slaan?
B.

Anoniem zei

Toch maar weer eens op de site gekeken. Ik hoop altijd dat er weer wat staat, omdat het vaak van die mooie dingen zijn. En dan twijfel ik of ik er zelf wat bij zal zetten. En nu dan wel. Ben gisteren naar het kerkhof geweest, had de steen nog niet gezien, maar hij staat je goed. En ook een bloem neergelegd. s'Avonds naar tante Juul geweest. Ik weet niet wat ik ervan of erover moet zeggen. Ome Hans, kan je misschien eens goed mikken en een engeltje naar beneden gooien?

kus,
Sophie

Anoniem zei

Voor het eerst lees ik de weblog elke dag het bericht van de dag vorig jaar. De reacties vind ik het mooist.

Was gisteren even bij t. Julia. Daarna even naar je graf. Heb even op je gezeten. Je was er niet. Gelukkig kon ik mama even vasthouden.
B.

Anoniem zei

ZIELSVERWANTEN;het overvalt me zoals de seizoenen kunnen doen
Van het volle zonlicht naar het aardeduister.
Van mijn enorme energie naar een volledige rust
het is me overkomen ,het leven trekt een grens,zonder lijden is een zegen of toch weer niet.
Ook ik denk wat ik niet heb afgemaakt ,wat ik niet heb kunnen zien.
Maar mijn hart is weet wat er komen ging en heeft het reeds omarmd.
Treur en huil maar weet vooral dat ik ga in de rust van het is goed gegaan ,ik geef me over aan mijn zielsverwanten ,diep van binnen is dit een bestemming en ik weet dat dit er is.
Ik was Julia vol van leven ,volvan enrgie .
Ik was er zo vol en zoveel dat ik mag rusten in de wetenschap dat je me koestert .
dat is genoeg ,ik was je zielsverwant ,dat is wat ik het leven heb gegeven .
Laat het bijblijven in liefde
Ik groet de aarde en begroet de sterren.
Kijk omhoog en glimlach.

Anoniem zei

Tante Julia kon zo mooi verhalen vertellen, prachtige humor, vol energie en ze was een fantastische oma.
Konden we de klok maar terugdraaien en het niet laten gebeuren. Nog een paar jaar oma zijn zodat de kleinkinderen je voor altijd zouden herinneren.
A

Anoniem zei

Op 11 februari 2008 schreef onze tante Julia dit verhaal op deze blog. Dit geeft duidelijk aan wat ze voor ons betekende. Dat wij haar nu ook moeten missen is onbegrijpelijk.


Het is 3 uur in de nacht, kan niet slapen, hopelijk jij wel. Ik zit op de blogspot mooie verhalen te lezen. Ik zal nu proberen wat naar jullie te schrijven. Hans jou ken ik al zo lang en Fanny ook, langer dan jij Hans. Wat wij samen hebben meegemaakt is zoveel, samen vroeger in de zaak, jij in de keuken ik voor. Ik moest regelmatig de ijskast leeg verkopen en dat lukte me dan ook. Samen op zolder of in de kelder slapen. één ding wil ik van vroeger vertellen, toen je je nieuwe kachel kreeg en hem aanstak precies op dat moment gooide ik een rotje wat een timing. Jij schrok zo erg dat je in 3 seconden achter in de tuin stond trillend op je benen. Toen je stopte met de zaak vroeg Fanny mij of ik je vaste oppas wilde worden. Over het uurtarief zijn we het nooit eens geworden. Samen golfen en dat waren wedstrijden in Hank!! We speelden om een bal, terwijl de andere dachten dat we oorlog voerden. Samen kaarten met Hein, Ans en Loek en wij liedjes uit verleden zingen ( van voor de oorlog, zelfs voor de eerste wereldoorlog ) Hoe moet dat straks nou?? ( kun je een CD opnemen )En nu dit!! 70 is niet oud, maar je hebt wel geleefd en je zult nog in vele verhalen voorkomen zoniet dan houden wij ze wel levendig. Nadat ik jaren op jou gepast heb zal ik straks ook een beetje op Fanny passen. Babsje zei van de week dat wij niet erg knuffelig zijn, maar wij gaan op onze eigen manier met elkaar om. Ons taalgebruik, eikelieno en soepkiep, is altijd goed bedoeld ik begrijp jou en jij mij. Ik kan en wil het nog steeds niet begrijpen en het lijkt me verschrikkelijk om je te missen. Ik hoop nog leuke dingen met je te doen en nog veel plezier te maken.

Veel liefs voor jou, Fanny en de (klein)kinderen.

Groetjes van de jongste zusje Juul alias soepkiep eikelemonia en alles wat je me verwenst hebt.

Anoniem zei

Wat een mooi verhaal van Julia over ome Hans. Ik herken hierin ook enkele karakter eigenschappen van Julia, die de jongens gisteren vertelden. De pastoor begreep niet wat een "geintje" was.. Moet ie dit maar eens lezen!
En dan die strijd om een bal.. En die bijnamen.. Ik geloof dat ze veel gemeen hadden die twee.
Oneerlijke ziekte!!
Ome Hans, zul je daarboven nu goed op je zusje passen? Uurtarief maakt ons niet uit..
X Angele

Anoniem zei

Lieve allemaal,

Mijn papa zegt dat hij zoveel op oma lijkt. Ze hebben niet veel of geen woorden nodig om elkaar te begrijpen. Hij reageert best vaak zoals oma deed. Misschien heb ik dat ook wel maar ik ben nog veel te jong om me dat te beseffen. In mijn laatste bericht vroeg ik of het morgen wat beter zou gaan met oma maar dat is helaas niet zo gegaan. U had graag mij nog gezien maar oma had nog veel liever mijn broertje of zusje gezien. Ik ben het met oma eens dat het niet eerlijk is geweest. Oma heeft mij wel geleerd om van iedere dag een feestje te maken en daar ben ik nu naar 8 maanden ook mee bezig. Ik zal dadelijk zorgen voor de vrolijke noot in de kerk terwijl de andere erg verdrietig zijn. Ik hoop dat papa het goed doet straks en dat oma heel veel vriendjes en vriendinnetjes tegenkomt in de hemel. Ik vind oma heel lief en ik zal goed op opa passen. Nu ga ik na mijn 3e flesje van de nacht slapen en huil ik toch een beetje om de allerliefste oma van de hele wereld.

Kusje van Frederique

Anoniem zei

O Frederique wat zou je oma trots op je zijn geweest. Je was de vreugde in een tranendal. Dank voor je lieve geluidjes.
B.

Anoniem zei

ook ik was in de kerk en ondanks het onmense verdriet verdienen jullie allemaal een pluim v.w.b. de dienst. Hoe moeilijk het ook geweest moet zijn voor Herman Bouke en Lars,vrouwen en kinderen.
Ook voor Fanny, Annette en Babs moet het heel zwaar geweest zijn.

De kleine Frederique wist met haar kirrende geluidjes toch nog even de aandacht te trekken en dat was inderdaad iets wat Julia geweldig zou hebben gevonden.

Heel veel sterkte voor jullie allemaal.
Je zult het nodig hebben.