woensdag 19 maart 2008

Ik zeg dag

Om 18.30 uur schreven we nog op de blog, hij is er nog. Hoe onwerkelijk dat nu om 00.30 uur hij uit huis is gedragen, weg van de Wilhelminastraat. Hij staat straks weer voor de deur.

De dag was raar, bijzonder. Hij zei dat hij zou gaan. Hein en Ans nog even gebeld om langs te komen. Rare momenten als ze er waren want hij wilde zitten. Rond 19.15 uur kwam tante Julia. Ze zag hem en huilde zoals ze nog niet had gedaan. Hij gaat dood zei ze. We liepen wat heen en weer en toen werd hij weer onrustig in bed. Weer wilde hij perse rechtop. Pap, dat kun je niet meer aan zei Annette. Maar hij was krachtig en ging door. Starend en om zich heen kijkend bleef hij roepen, rechtop, rechtop. Wat doe je als dochters? Altijd naar je vader luisteren. Mama knikt. We zetten hem rechtop, hij zit tussen ons in en we houden hem vast. Hij ademt weer moeilijk. Tante Julia wil weg, blijf maar zeggen wij. Hij stopt met ademen. Annette roept papa en hij ademt nog een keer. Dan voel je hem al koud worden en we roepen nog een keer maar hij pakt niet meer zijn laatste adem. Hij gaat heen, God wilde het zo, zijn einde was uitgekiend. We bellen onze mannen en kijken nog eens naar hem, je kan alles van hem verwachten maar nee hij blijft stil.

En dan begint de mallemolen van alles regelen, alle vragen, veel al besproken maar altijd nog wat vraagtekens. Het komt goed pa, we doen het goed. Je ligt erbij en dan komen ze je wassen en aankleden. Annette is sterk blijft erbij als ze het pak aan doen wat je op mijn trouwdag aan had 3 maanden geleden. Ik kom kijken en zie mijn papa die mij 3 maanden geleden nog weggaf en nu weg is. Ze rijden je uit het huis, je ziet er prachtig uit. Geen 45 kilo, geen grote oren, nog echt ons pap. Het is goed zo, je bent altijd snel geweest en bijzonder. En zelfs je ziektebed was snel en bijzonder.

We zullen je zo missen!!!!!


"IK ZEG DAG", ik zeg dag tegen de laatste dag,tegen mijn rijke leven.
Ik zeg dag tegen "mijn " lieve mensen, die mijn gezin, mijn familie en mijn vrienden waren.Ik zeg dag tegen al dat geluk wat ik heb mogen proeven. Ik zeg dag tegen wie ik heb mogen zijn tussen jullie. Ik zeg dag want het was mooi en zo moet het eindigen. Ik zeg dag en adem nog eenmaal.
"DAG LIEF LEVEN"

20 opmerkingen:

Anoniem zei

Lieve meneer Prinsen,

Golf, uw favoriete sport maar daar ging wel iets aan vooraf...theorie misschien?
In het laatste jaar dat u uw hotel runde, was u al volop bezig met de voorbereiding van een Prinselijk leven na 't hotel: GOLFEN. Nou dat heb ik ook geweten hóór. Het theorie-examenboekje slingerde echt overal in het hotel...en van leren kwam weinig :). Totdat u op een mooie zonnnige dag op het terras van Hotel Prinsen zat te 'leren'...u was, omringd door hotelgasten, prinsheerlijk in slaap gevallen. Ik heb u toen maar koffie gebracht en u er echt opgewezen om te gaan leren (Fanny had immers haar examen al gehaald!) En zo kan ik nog vele herinneringen en quotes opschrijven van onze tijd dat ik zorg mocht dragen voor o.a. 't ontbijt voor de gasten. Om ze nog even op te frissen: "Zak niet door de stoelen heen. Me centen zijn niet van blik!" Of wat te denken van: "Er zijn altijd meer indianen nodig dan opperhoofden!". En een opperhoofd dat blijft u. Dat krijg je als met de Kerstdagen moet werken en niet eens naar huis toe mag en moet blijven slapen omdat zelfs de Prinselijke auto 't niet aan kon op de gladde klinkers. Effin, gezamenlijk een borrel (extra wel te verstaan!) en daarna met z'n allen 't Hotel bezet. Tja en dan met Fanny bellen dat u ook bleef slapen met al die duiven...

Een dikke knuffel van Hilde van den Bos-Bron (Prinsen '92-'96)

Anoniem zei

Lieve meneer Prinsen, lieve familie,

Het tikken van woorden, het tikken van tijd. In gedachten was ik heel dichtbij. Het kruisen van gedachten, gevoel is wat ik bedoel.
Heel veel sterkte.

Liefs Hilde en Raymond van den Bos

Lars zei

De strijd is gestreden, de wedstrijd is voorbij. Ik heb afscheid moeten nemen van de mensen en de dingen waar ik zoveel van hield. Ik heb de wedstrijd verloren maar toch ook gewonnen. Ik heb veel bereikt in mijn leven en waar ik kon heb ik mensen geholpen. Ik zal niet vergeten worden want ik was Hans Prinsen en velen hebben mij gewaardeerd om wie ik was en wat ik deed. Ik heb het, te vroege, afscheid gekregen wat ik wilde. Geen pijn en met de mensen om me heen waar ik het meest van hield. Ik had jullie nog lang willen vermaken met mijn aanwezigheid maar het mocht niet zo zijn.

Ome het ga je goed!!

Liefs en een dikke knuffel van Lakkie.

Lars zei

Lieve tante Fanny, A & B,

Een zeer bijzondere man is jullie ontvallen. De afgelopen 2 maanden heb ik kunnen lezen en horen dat mijn ome Hans uiteraard ook voor jullie een geweldige man en vader is geweest. Ik kan het allemaal nog moeilijk beseffen wat een gemis het zal zijn, laat staan dat jullie dat kunnen. Heel veel sterkte met het verwerken van dit enorme verlies. In gedachte zijn we bij jullie.

Lars, Angele, Julie en junior

Anoniem zei

mijn enige echte oom is op reis gegaan..
en ik had nog aan hem willen vragen of hij oma de groeten wil doen als hij "er" eenmaal is.. het is er niet van gekomen

Bijzondere mensen sterven niet
zij gaan wel
maar blijven toch
voor altijd....

we denken aan jullie en delen jullie verdriet

Jeannette Ofir
Carmel Golan en Meeron

יהי זיכרו ברוך

Anoniem zei

Lieve allemaal,
Wat is het verschrikkelijk snel gegaan, kan niet zeggen dat ik dat niet verwacht had na vorige week maandag maar je hoopt op meer.
Wel fijn dat zijn meiden nog een paar dagen alles met hem hebben kunnen delen.
Fanny, heel veel sterkte met de komende drukte.

Wanneer er een poort naar geluk gesloten wordt, gaat er een andere open, maar wij blijven kijken naar de gesloten deur en hechten geen waarde aan de poort die open zal gaan.
Het leven telt niet
door het aantal keren
dat je adem hebt gehaald
maar door het aantal
ADEMBENEMENDE momenten.

Heel veel liefs Ed en Betty

maarten zei

Lieve Hans,

Toen ik jaren geleden tegen jou en Fanny zei dat ik jullie niet (meer) met u maar met jij wilde aanspreken, was je daar nou niet meteen zo gecharmeerd van. Maar ik heb je toen ook meteen gezegd waarom dat was: vanuit genegenheid en betrokkenheid. Voor mijn gevoel was 'u' net wat meer afstand dan Fanny en jij voor mij waren en zijn. Ik heb in al die jaren je op zoveel momenten en met zoveel dingen mogen meemaken als een bijzonder iemand. Die vaak kort even bij ons thuis aanwipte voor een pilsje, even de meisjes plagen, even mopperen over de beurs, over 'boven de riolen'. Geschilde asperges langsbrengen.

Altijd met een heel duidelijk mening over van alles. Behalve over hoe wij ons leven moesten leiden. Daarin was je heel simpel: 'dat moeten jullie lekker zelf bepalen, dat gaat mij niet aan'. En voor iemand die altijd zo duidelijk wist waar hij naar toe wilde en hoe, is het bijzonder wanneer je je naasten dat toch zelf laat uitvinden. Al gaat je dan de ene keer gemakkelijker af dan de andere.
En ook de laatste weken zijn bijzonder geweest. Heftig, maar ook bijzonder. Want in tijden als deze valt alle poespas weg. En dan hou je over waar het om gaat. Vechten maar uiteindelijk ook berusten, hoe moeilijk ook.
'Ben je tevreden, ondanks alles?', vroeg in je maandagmiddag? Ja knikte je. Trots op je gezin, Fanny, je twee meiden. Je kleinkinderen, je lieve broers en zussen, neven en nichten, vrienden en vriendinnen. Je hotel.

Het zal gek zijn dat je tijdens het avondeten niet ineens meer aan de deur staat. We zullen je missen. Maar je leeft in Annette en deels ook in mijn dochters verder, dichtbij. Gelukkig maar.

Maarten

Familiedag album zei

Beste Hans,

Je hebt je leven waardig geleeft, zo intens en tot op het laatst. Tot op het laatst kon ik lezen dat je gevoel voor humor je nimmer in de steek heeft gelaten. De "inbox"op mijn computer zal leeg blijven zonder je grappige presentaties. Middels de weblog heb je de mooiste "presentatie" gegeven die je ooit gemaakt hebt en kunnen wij allemaal wat van je kijk op het leven leren. Rust zacht...het gaat je goed.
Lieve Fanny,
de afgelopen 56 dagen hebben grotendeels in het teken gestaan van Hans en zijn ziekte. Jou moeten we zeker niet vergeten. Jij hebt meegestreden om Hans te steunen in zijn ziekte en de verwerking ervan. Je naaste familieleden hebben jullie daarbij voortreffelijk ondersteund. Hans is nu heen gegaan en komt de moeilijke tijd van de verwerking. een ding is zeker.....we zullen hem nooit vergeten. Zijn ziel is wel heen gegaan maar in de harten van ons allen zal hij altijd blijven bestaan. Ik wens jou en je familie alle sterkte en kracht toe om ook de laatste gang naar Hans zijn laatste rustplaats te kunnen maken. Ik wil tot slotte nog een klein gedicht van Toon Hermans citeren wat zo op jullie van toepassing is.
"VRIEND"
Je hebt iemand nodig, stil en oprecht, die als het erop aan komt, voor je bidt of voor je vecht. Pas als je iemand hebt die met je lacht en met je grient, dan pas kun je zeggen: "IK HEB EEN VRIEND".

Veel sterkte.....Bram van Andel

Anoniem zei

'Hoe meer zielen, hoe meer vreugd!'
Moge uw ziel verder leven in vreugde!!

Tante Fanny, Annette, Maarten, Babs en Roland heel veel sterkte met het verwerken van dit grote verlies.

Liefs, Alrike, Bouk, Jules en Floortje.

Anoniem zei

Beste Familie Prinsen,
Wat zal het zwaar zijn om deze voor jullie speciale man te moeten missen. Hans was een fijn mens en het lijkt wel of fijne mensen het eerst moeten vertrekken. Natuurlijk is het veel te snel gegaan. Je wilt hem nooit kwijt, maar voor Hans is het goed zo.Ook voor jullie want het is bijna niet om aan te zien als iemand waar je veel van houdt zo moet lijden. Hij heeft zijn strijd gestreden en het is goed zo.
Ben blij dat je de laatste dagen nog veel met jullie eigen gezin hebt kunnen zijn. Dat zal hij zeker heel fijn gevonden hebben.
Wat zal het stil zijn zonder hem.

Ook voor de kleinkinderen zal het moeilijk te begrijpen zijn dat ze hun geliefde opa nooit meer zullen zien.

Gelukkig hebben jullie heel vele mooie herinneringen aan hem die je in de toekomst zeker troost geven.

Wij staan niet altijd stil bij het woord "samen.
maar het is een groot verdriet als "samen"er niet meer is

Ik wens jullie en de hele familie heel veel sterkte toe in de komende zware tijd.

Johanna Brok

Anoniem zei

Lieve Fanny en (klein)kinderen,

Mama belde net met het bericht dat Hans is overleden.

Zelfs daarvan weten jullie nog iets te maken op de weblog!

Bij deze wil ik jullie, mede namens Jan, condoleren met dit grote verlies.

Wij bidden jullie veel kracht en Gods zegen toe in deze laatste fase.

Veel liefs,

Natasja

Anoniem zei

Lieve tante Fanny, Annette en Babs.

ik zit nu op school, maar wilde jullie echt heel erg veel sterkte wensen.

liefs en een dikke kus.
Sophie.

Anoniem zei

Dag lieve oom Hans,

Dat je rust mag vinden waar je nu bent. Bedankt voor alles wat je gegeven hebt, en wat ik van je leerde. Voor mij was je een oom met een groot hart waar ik enorm van hou.

Babs, Annette en tante Fanny heel veel sterkte in deze dagen, in gedachten ben ik bij jullie.

Isa Bella

Anoniem zei

Dear Babs and Roland,
A big hug to you both. And a beautiful hanky to dry your tears.

I am so sorry to hear of the passing of your beloved Papa. I am so honored to have my brief memories of a big, wonderful, funny, loving man with a
twinkle in his eye.

His passing was fast which was a blessing - as one who has dealt with death of loved ones. The memories will ALWAYS be there and the stories will grow as time passes.

The boys had such a good time with him at the wedding. A Grandpapa they will all remember fondly as a tease, friend, elder PAPA and the light of your life.

I am attaching a poem that I like very much. It has helped me and I hope it soothes you.
Love,
Andrea

IMMORTALITY
Do not stand at my grave and weep,
I am not there.
I do not sleep.
I am a thousand winds that blow,
I am the diamond glint on snow,
I am the sunlight on ripened grain,
I am the gentle autumn rain.
When you awake in the morning’s hush
I am the swift upflinging rush
Of quiet birds in circling flight,
I am the soft starshine at night.
Do not stand at my grave and cry,
I am not there. I did not die.

Anonymous

Anoniem zei

Lieve Babs en familie
Wat is het snel gegaan,in zo,n korte tijd.
Ik wil jullie condoleren met het verlies van HANS.
En wensen jullie veel sterkte en kracht de komende dagen en tijd.
Groetjes van Rene en Nelleke

Anoniem zei

Wij staan ervan versteld dat het zó snel is gegaan met Hans.We willen jullie van harte condoleren met het verlies en veel sterkte wensen in de komende tijd. Ook willen we jullie bedanken dat we mee hebben mogen leven in deze heftige periode in jullie leven.Dat deze hele gebeurtenis maar een goed plekje krijgt in jullie hart en in jullie leven.
Theo en Toos Bronkhorst.

Unknown zei

Een bijzonder man en een bijzondere oom met een ernorme liefde voor zijn gezin, familie en vrienden.
Onze vaandeldrager.

Ik hoop dat hij daarboven ergens naar ons kijkt en en samen met onze Pa wellicht een klein biertje drinkt.

We zullen hem missen
kus Ilse

Anoniem zei

lieve tante fanny annette en babs
ik ben even stil...en denk aan mijn puzzel.ome hans gaf iedereen altijd een bijnaam.nu geef ik ome hans een bij naam "mijn puzzel stukje" rust zacht ome

tante fanny a en b heel veel sterkte liefs lilyan

Anoniem zei

lieve tante fanny annette en babs
ik ben even stil...en denk aan mijn puzzel.ome hans gaf iedereen altijd een bijnaam.nu geef ik ome hans een bij naam "mijn puzzel stukje" rust zacht ome

tante fanny a en b heel veel sterkte liefs lilyan

Anoniem zei

Beste Mevrouw Prinsen, kinderen en alle familie,
Ik wil u alle sterkte en kracht toewensen om dit enorme verlies te kunnen dragen.De strijd is gestreden.Meneer Prinsen is niet gevlucht of heeft zich niet verstopt, maar is er tegenaan gegaan met iedereen die hem lief was. Dat noem ik nu pure topsport,zowel voor Meneer Prinsen als voor de familie.

Ontmoeting met de dood

Ook ik heb eens de dood ontmoet,
maar niet te midden van de rozen.
Een kale gang had hij gekozen;kaarsrecht
kwam hij me tegemoet.
Ook ik schrok en verloor de moed,
want deze man kende ik goed.
Ook ik heb eens de dood ontmoet,
maar niet te midden van de rozen.

Ik echter ben niet weggevlucht,
want vluchten kan geen sterveling baten.
Men kan zijn leven overal laten;
daarom ben ik niet weggevlucht.
Ik wacht hem af;ik loop door de straten,ben thuis of lig te bed;
beducht.
Maar blijf.Ik ben niet weggevlucht,
want vluchten kan de mens niet baten.

Suzanne Antonisse