dinsdag 18 maart 2008

Wat een kracht, wat een gevecht

Het gaat heel slecht vandaag. Vanochtend na een goede nacht met Annette wakker geworden. Om half 9 roept mama terwijl ik nog aan het aankleden ben. Papa zegt, B ik heb zo'n pijn. Hij pakt zijn buik vast en rolt alle kanten op. Je ziet gelijk, het is fout. De huisarts is er binnen 5 minuten en papa krijgt een morfine injectie. Hij neemt afscheid van de huisarts maar deze zegt uw hart klopt nog krachtig, ik zie u nog wel. Annette komt binnen en hij valt in diepe rust. De pastoor komt op de bonnefooi langs maar hij is duidelijk gestuurd. Hij praat met papa en zalft hem. Papa is dan redelijk goed op de wereld en deelt nog wat liefde met ons. A. moet lachen omdat ik het Wees gegroet Maria niet meer mee kan bidden, maar ja ik ga naar een hervormde kerk en die doen alleen Onze Vader en zingen te veel. Maar het is toch bijzonder om samen te bidden, wat je ook van het geloof denkt. Je vraagt je af wat God nog met hem wil.

Dan in de middag is hij vreselijk onrustig, wil elke keer omhoog want hij wil op de po. Pap, je hebt een luier aan doe het daar maar in zeggen A. en B. Ik poep niet in mijn broek zegt hij opeens bij volle verstand. Dan moet je toch eigenlijk weer lachen om zijn wilskracht. We doen ons best tot 2 keer toe maar het is onmogelijk. Hij wil nog dingen zeggen maar kan niet meer is warrig en onrustig. Hij wordt vol liefde door broer en zussen gekust en slaapt weer in. Dan komt hij weer omhoog, wil zitten, tja het is ook biertijd natuurlijk. Hij leunt tegen ons aan en valt spontaan weer in slaap. Hij is er nog.

11 opmerkingen:

Anoniem zei

Heel veel sterkte, we leven met jullie mee.
Wim en Jeanne Kivits

Anoniem zei

Jullie verdriet, wij kunnen het begrijpen
Jullie verslagenheid, wij voelen het wel aan
Wat wij met woorden daarom proberen uit te leggen
Is dat wij als vrienden en familie rondom jullie staan

In gedachte bij jullie,
Liefs vanuit het Zeeuwse

Anoniem zei

Alles is voorgoed gedaan
als jij er klaar voor bent
Ik heb aan je zijde gestaan
mijn god, ik heb je graag gekend
Ik blijf nu hier, jij gaat naar daar
en daar is niet zover van hier
We spreken af, ik weet niet waar
en daar ontmoeten we elkaar
Zonder jou tikt de klok even snel
maar de tijden veranderen wel
Dus ik neem afscheid, jij moet nu gaan
weet dat je in mijn hart altijd blijft voortbestaan
Slaap zacht, je hebt het verdient
je vocht tot aan je laatste zucht
En ga, ga nu mijn vriend
en droom voor eeuwig opgelucht
Net zoals vroeger kom je wel terecht
ik weet jij vindt je thuis heel gauw
En ik herhaal wat jij me ooit hebt gezegd:
in mijn hart blijf ik je trouw

- "Afscheid van een Vriend" Clouseau

Sterkte Jack, Lisette, Anniek & Alinda

Anoniem zei

Beste Hans en Familie,

Wat valt er eigenlijk nog door mij te zeggen of te schrijven.
Het medium weblog geeft alles weer in woord en ook in beeld.
Wat oneerlijk dat Hans zo moet lijden.Dan komen andere beelden bij mij boven, waarin hij vaak de regie voerde met zijn typische persoonlijke uitstraling. Deze beelden hou ik maar goed in mijn gedachten! En genieten dat hij kon van simpele dingen , zoals Reine Claude pruimen uit mijn eigen boom.Hij likte er z,n vingers bij af.En zo genoot ik vaak van zijn heerlijke asperges die wij van hem kregen.Gezellig om bij Hans en Fanny onder het afdak te zitten met een verwarmend zonnetje.
Zo kan ik nog doorgaan, maar nu maar even niet.

Heel veel warme hartelijke groeten van Rien

Anoniem zei

Geniet van het leven
als de storm loeit of
als het lente is
geniet van het leven
als de regen plenst of
als het lente is
zing en geniet
vlieg als vlinders
door de blauwe lucht
geniet en wees niet bang

geniet van elke dag
huil als het moet tot
je bijna stikt in je tranen
en geniet toch van die dag
pluk elke vrucht die
je aan die dag ziet hangen
elke dag een lach
pak de liefde vast en omarm die
de zon ook voor die dag

elke dag een lach
zelfs als het een lach van herinnering zal zijn
elke dag een lach
zelfs huilen van verdriet
is herinneren aan de lach
van de liefde
de herrinnering aan eens het paradijs zorgt voor een lach op elke dag

elke dag als een geschenk
zelfs als die zo zwaar
en moeilijk is moeilijk,
maar toch vol met licht
elke dag heeft een lach
zelfs als het lijkt
of het einde nadert
niet het einde, maar een begin
een eindeloos, nieuw begin

in de laatste nacht
zal Hij de Zijnen dragen
naar het eeuwig licht!


Lieve Hans,

Zag dit gedicht en moest aan jou denken. Heb net met tranen in mijn ogen het laatste nieuws gelezen. Weet eerlijk gezegd niet zo goed wat ik hierop moet zeggen. Gek eigenlijk. Ik ken je niet eens zo heel goed, het meeste uit de verhalen van mama. Maar toch, met een brok in mijn keel en pijn in mijn hart volg ik alle berichten en reacties. Lieve Hans, veel sterkte, ook voor Fanny en de (klein)kinderen.

Liefs, kus en knuffel,

Natasja

Anoniem zei

KUT KUT KUT KUT KUT KUT KUT

SORRY BABS MOEST FF heel erg sorry voor mn taalgebruik

Anoniem zei

Lieve familie,

Woorden schieten tekort. Hoe snel kan het leven aan je voorbij gaan.. Je ziet het gebeuren en hebt niets meer in de hand.
We wensen jullie alle kracht om dit enorme verlies te kunnen dragen. Onze gedachten zijn bij ome Hans en jullie gezin.

Dikke kus, Lars-Angele-Julie

Anoniem zei

Lieve Fanny Annette Babs en verdere familie,
Wim en ik willen jullie condoleren met het verlies van Hans, wat is het vlug gegaan en wat een verdriet wij leven met jullie mee en wensen jullie heel veel sterke en geestkrach om dit verdriet te verwerken.
Lieve groeten Doris.
,

Anoniem zei

"IK ZEG DAG", ik zeg dag tegen de laatste dag ,tegen mijn rijke leven.
Ik zeg dag tegen "mijn " lieve mensen,die mijn gezin,mijn familie en mijn vrienden waren.
Ik zeg dag tegen al dat geluk wat ik heb mogen proeven.
Ik zeg dag tegen wie ik heb mogen zijn tussen jullie,

Ik zeg dag want het was mooi en zo moet het eindigen.

Ik zeg dag en adem nog eenmaal.


"DAG LIEF LEVEN"


Roland

Mar zei

Lieve allemaal,

Vergeten ben je pas als er niet meer aan je wordt gedacht;

Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde.
Het water gaat er anders dan voorheen.
De stroom van een rivier hou je niet tegen.
Het water vindt er altijd een weg omheen.

Misschien eens gevuld van sneeuw en regen,
neemt de rivier mijn kiezel mee.
Om hem dan glad en rond gesleten,
te laten rusten in de luwte van de zee.

Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde.
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten,
ik leverde ‘t bewijs van mijn bestaan.
Omdat, door het verleggen van die ene steen,
de stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.

Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde.
Nu weet ik dat ik nooit zal zijn vergeten,
ik leverde ‘t bewijs van mijn bestaan
Omdat, door het verleggen van die ene steen,
het water nooit dezelfde weg zal gaan.

De steen - Bram Vermeulen

Veel sterkte gewenst, Marjoleine

Ik woon nu in een luchtkasteel.
Het is heel hoog, het is heel ver,
tussen de zon en de avondster,
veel verder dan de regenboog.
De wolkenlift bracht mij omhoog.

Anoniem zei

Lieve Fam.Prinsen,

Gecondoleerd met het overlijden van Hans.Ik ben een vakantiekennis van heel lang geleden.
Wij kennen jullie uit Wales, Engeland.Daar hadden de beide families een huisje. Heb gespeeld met Babs en Annette op de kliffen en daar ook paardgereden. Goede herinneringen.Mijn Pa(Aris)is na vaststelling (al binnen 6 wken) ook overleden aan longkanker 3jr.geleden.Het is een mensonterende ziekte,niet te winnen. Als buitenstaander is het bijna niet te vatten wat het met je doet.De hoogste professoren konden hem niet redden. Wens jullie veel kracht toe. Ook de kleinkinderen....
Inmiddels vecht ik terug als directiesecr. bij KWF Kankerbestrijding;
Annemarie Prins, dochter van Aris Prins en Jeanet Prins, zus van Aris Prins uit Wormer