maandag 11 februari 2008

Bijnamen

Vandaag even gaan golfen, ging niet echt goed maar heerlijk om te doen. Julia heeft een grote lunch klaargemaakt, erg lief. Maar ja de slokdarm is bij de bronchoscopie geirriteerd geraakt dus alleen ijs en koud bier vindt papa smaken. Het laatste natuurlijk het liefste. Zitten nog op oproep te wachten voor nieuwe ingreep om longkanker te testen. Toni Keil belde uit Kopenhagen, is al 50 jaar goede vriend.

De vele reacties die papa heeft mogen ontvangen via mail en weblog (zeker ook weer die van vandaag) bevatten vaak hele leuke herinneringen en anekdotes. Sommige zijn nieuw voor ons, andere heel vertrouwd en in alle gevallen geweldig om te lezen en te horen. Ze laten onze eigen herinneringen herleven en vullen die aan. Bepaalde aspecten van Hans zie je vaak terug, bijvoorbeeld dat hij graag plaagt. Daarom willen we op de weblog af en toe een thema inleiden. Ieder die maar wil kan daar zijn eigen ervaringen aan toevoegen via een reactie.

EERSTE THEMA: BIJNAMEN
Hans gebruikt graag bijnamen. Een veel gebruikte bijnaam is Duif en als je geluk hebt Schoonheid. Als kinderen worden wij Nana (of Aa) en Bee genoemd, maar wij luisteren ook naar de naam Soepkip. Tommy die de eerste vier maanden van zijn leven vooral huilend doorbracht heet nog steeds "De Grote Huilebalk" maar ook Tommy Johannes de Kippenracer. Frederike wordt door Hans al vanaf haar geboorte Wolkje genoemd. Wij kennen ook Goudblokje, Kank, JB en Jan Vergif. Fanny's "interieurverzorgster" is Sherlock Holmes want die moet heel goed speuren om stof te kunnen vinden. Velen hebben het met Eikel of Eikelien moeten doen. We willen iedereen vragen om via de knop reacties zelf aan te geven wat bijnamen zijn die door Hans aan mensen gegeven zijn. Dit geeft ons mooie herinneringen en weer wat humor.

7 opmerkingen:

Anoniem zei

Beste Hans,

Bijnamen... die heb ik niet. Althans, niet dat ik me kan herinneren.

Wat ik me wel kan herinneren is veel. Mijn vader, voor wie ik op dit moment een “in memoriam” aan het opstellen ben omdat het inmiddels al weer tien jaar geleden is dat hij overleed, heeft een deel van zijn leven in jouw Hotel Prinsen doorgebracht. “Eerst werken, dan vreten” was de veelgebruikte term die in die tijd door jou werd gebezigd terwijl jij je tent aan het opknappen was en alle vaste gasten moesten daar aan geloven. Een bord met die strekking hangt sinds die tijd in de bar, of wellicht heb je hem mee naar huis genomen. Eerst werken heb je inmiddels met verve volbracht en ik ga er dus vanuit dat je in de hemel vervolgens mag gaan vreten. Hoop van harte dat je mijn vader daar tegenkomt en doe hem dan vooral de groeten van me. Ik zie zo voor me dat hij op de eeuwige jachtvelden de kost vergaart voor de andere hemelbezoekers en dat jij dan gaat regelen dat dat op een mooie manier bij de gasten terecht komt.

Op “eerst werken, dan vreten” volgen de andere herinneringen: sinds mijn pa in Hotel Prinsen onderdak vond was dat ook steevast het restaurant waar wij naartoe togen om goed te eten. Ad was je chef en onder jouw bezielende leiding maakte hij de meest geweldige dingen waarvan vooral de kikkerbilletjes mij nog helder voor ogen staan. Ik heb sindsdien over de hele wereld de meest exotische gerechten mogen genieten, maar die kikkerbilletjes van Prinsen staan nog steeds met stip op nummer een.

En dan Carnaval. Als armlastige student heb je me eind jaren 80 toegelaten tot je ploeg. Slapen in het hotel en gewekt worden met biefstuk was volgens jou de beste manier om je personeel te motiveren. Dat werkte, maar ik was denk ik niet je beste personeelslid: het jaar erop werd ik niet gebeld om weer mee te komen doen. Dat kan ik me helemaal voorstellen. Je hebt echter wel een kiem gelegd die later pas tot volle bloei is gekomen: jaren later heb ik jarenlang een jazzcafe in Leiden succesvol onder mijn hoede gehad en ik vermoed sterk dat mijn ervaring bij jou daar een bijdrage aan heeft geleverd.

Al met al: geweldige herinneringen. Zowel van mijn vader – die ze helaas niet meer kan verwoorden – als van mij. Ik wilde ze toch even gemeld hebben. Je leven is uiteindelijk toch een optelsom van mooie herinneringen en ik heb sterk het vermoeden dat jij dan, eenmaal aan het eind van die optelsom aanbelandt, een fraai leven kunt optellen.

Ik zie ook de liefde waarmee je omringt wordt door de mensen om je heen. Geweldig is dat. Je kunt er uiteindelijk alleen maar het beste van maken zodra je weet dat je bestaan hier eindig is. Sterker: het is een buitenkans. Je hebt nu nog de mogelijkheid om alles te zeggen waar je tot nu toe niet toe gekomen was. Zo te zien doen jullie dat met het hele gezin erg goed: ik neem er nederig mijn pet voor af.

Hans, ik ben er de man niet naar om dit soort zaken vaak te herhalen maar wilde bovenstaande toch graag allemaal gezegd hebben. Ik heb diep respect voor de manier waarop jullie alles aanpakken. Geniet van de koude pilsjes zolang het kan. En ik hoop – hopen mag tenslotte – dat ik er nog een met je kan drinken mocht het ons gegeven zijn.

Sterkte de komende tijd. Klink misschien raar, maar geniet er ook van zolang het nog kan. Ik weet nog goed dat ik dat tien jaar geleden met mijn vader ook zoveel mogelijk gedaan heb: genieten.

Groet,
Emile Gregoire

Anoniem zei

Lieve Hans en Fanny,

Weer een mooie dag vandaag. We hebben gelezen dat je bent wezen golfen en zeker met dit mooie weer graag een koud pilsje lust. Maar dat wisten we natuurlijk al. Heel veel sterkte voor jou en Fanny. Laat maar weten wanneer we een keer langs mogen komen. Veel liefs Coen en Hansje.

Anoniem zei

he hans en fanny ""adolf"" en ""dr.voeldaris"",ook wel door jou als ""dr.oetker"" betiteld wachten op een afspraakje om je te mogen bezoeken....indien je dat leuk vindt kunnen we samen ook nog eens iets ondernemen,.....alleen weet ik niet waaraan ik de voor mij als vreselijk ervaren bijnaam adolf door jou opgeprikt heb gekregen,zal wel goed bedoeld zijn ,zoals je meeste bedoelingen door ons als goed ervaren worden!!!!!!!!!!!top van je om nog te gaan golfen ,heb je weer een balletje met je originele ""hans-anders"" logo verloren of heb je je medespelers weer enkele nieuwe ballen ontfutseld ???
hoop je vlug te zien,kop op en geniet van de goede smaak van een biertje ????we hebben er al wat gedronken samen in good and bad times.....weet je nog dat we in Memphis,tennesee aan de ene kant van de rivier in het hotel geen biertje konden krijgen a.g.v.geloofsovertuiging en dat we toen meteen opgekrast zijn naar de overzijde van de rivier waar we ons wel konden laven aan het goudgele gerstennat met daarbij de melancholische songs van elvis op de achtergrond .goeie tijden waren dat met voor mij zeker fijne herinneringen....denk dat de bijnaam ""HANS-ANDERS"" voor jou wel passend is,kwam er zo maaar op vanwege je brilballetjes en je unieke persoonlijkheid.
""de ballen.""

ofijean zei

leuk idee.. bijnamen.. wat er het eerst bij mij opkomt is soepkip.
Van de keren dat ik bij jullie in het hotel logeerde herinner ik me de plagerijen tijdens het middageten
Zo weet ik nog dat we op een dag "getest" werden op onze kennis van verkeersborden.. maar ja wat betekende dat ronde bord met een witte rand en van binnen rood....
liefs Jeannette

Anoniem zei

Hoi ome Hans,

Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen eigenlijk maar graag wil ik nog even een leuke herrinering delen/ophalen met iedereen. Vroeger, toen ik nog trotse bezitter was van een echte driewieler (zo'n 16 jaar geleden), gingen ik papa en mama, opa en oma vaak op zondag avond ''naar ome hans'' wat inhield: spelen in het hotel, mart die als de dood was voor ''de strik'', enorme vossenjachten door alle kamers in het hotel, bij ad de kok stokbrood halen en die dan met boter en suiker opeten (soms stiekem ook met spulletjes van het ontbijt, totdat ik een keer mosterd voor pindakaas aanzag SMERIG!!!), enorme pannekoeken, dammen met opa in de herberg, op je kop in de spoelbak, over het muurtje vallen en er dan niet meer uit komen, van het dak in het schuurtje in het versgemaaide gras springen, en voor papa en mama vooral veeel biertjes drinken aan de bar (want co'tje speelt toch zo leuk!) De terugrit door de polder met de auto en papa achter het stuur was altijd even spannend.

Maarja, dat was toen ik een jaar of 3 was. Inmiddels wordt ik in juni 20, heb ik geen driewieler meer maar een auto, time flies when you have fun.

Ome hans, hou je taai! We kunnen u nog lang niet missen op het Prinsen weekend!

Co

Anoniem zei

Beste meneer Prinsen,

Over de bijnamen die u verzonnen heeft kan ik niet meepraten. Daarvoor ken ik u, uw familie en uw vrienden (jammergenoeg.. denk ik steeds na het lezen van al die mooie reacties) niet goed genoeg.

Wij hebben wel een bijnaam voor u verzonnen, of eigenlijk meer een eretitel: OPA HANS.
Ik weet nog goed dat David op een dag thuis kwam met een paar vogeltjes in een kooi, gekregen van Sinterklaas (nou ja..Opa Hans). Vanaf de dag dat hij met u en uw vrouw kennis heeft gemaakt sprak hij tegen mij over Opa Hans en Oma Fanny. En met Opa Hans was hij erg wijs want tenslotte had hij nog wel een oma en overgrootoma maar geen Opa! En dat is tot op de dag van vandaag zo. Vorige week belde hij ineens op om heel trots te vertellen dat hij officieel tot kleinzoon van Opa Hans was benoemd en dat hij daar ook een waanzinnig groot cadeau bij had gekregen.

Ik wil u bij deze bedanken voor het feit dat u altijd zo lief, royaal, streng, speels en hartelijk voor David bent. Kortom een echte Opa!

Ik denk vaak aan u en uw vrouw en ik wil u heel veel sterkte wensen voor de komende tijd.

Liefs,

Sylvia

Anoniem zei

Beste Hans,

Na de schoolvakantie eindelijk even de gelegenheid om jullie weblog te bezoeken. Met een glimlach naar alle herkenbare herinneringen die hier voorbij komen maar temeer ook met een traan, hoe heeft dit je kunnen overkomen ?

De nominatie soepkip hebben velen van ons wel gekregen door de jaren heen. 'Is het koud daar boven ?' heb ik voor onze Jan wel vaak voorbij horen komen.

Hans, Fanny, Annet, Babs en familie veel sterkte toegewenst voor de komende tijd en hopelijk nog vele mooie momenten samen.

Groet, Ardien en Marcel.