zondag 17 februari 2008

Ome Hein 75 jaar


Ja net terug, papa gelijk in bed, doodmoe, maar deze foto's moeten direct op de weblog. Want hierbij zeer zeldzame familie foto van alle broers en zussen van Hans. Tegen opbod te koop!

Tot 18.30 uur geslapen, even op voor Chinees, daar had ie zin in dus halen we dat gewoon. Dan komen Julia, Ans, Loek en Hein. Even lekker kletsen over de middag. Over oom Hein zijn mooie speech en het lekkere eten. Papa is er niet helemaal bij en houdt het na een uur voor gezien terwijl oom Hein toch leuke moppen had ;-)
Hij slaapt weer, vond het een mooie dag maar is er klote aan toe. Morgen beter!

11 opmerkingen:

Anoniem zei

"IEDEREEN IS EEN STER", pappa?, ja Julian, wist je dat opa ziek is?
Ja, hoezo, nou hij had pijn in zijn knie,toen kon hij gisteren niet spelen.
Oh en hoe kwam dat dan?, nou hij is op straat gevallen.
En Tommy zei dat hij l echt ziek is.
Maar vond je het wel leuk gisteren? , ja hoor!!
He pappa waar zijn jouw pappa en mamma ?
Nou `Julian die zijn er niet meer, zijn die dood dan ?
Ja , waarom dan, nou omdat ze al heel oud waren, ouder als opa ? , ja veel ouder.
Waar zijn ze nu dan pap?
Ze zijn nu allebei een sterretje!
He pap!!, ja Jules, mag ik dan vanavond je vader en moeder zien!!!

Roland

Anoniem zei

Wat een knappe GLK's (Glas in Look Koppen). Zeldzaam in nog een understatement voor deze foto! Let op de brillen en let op de oren!
Ome Hans je hebt nog steeds de grootste oren geloof ik.
Kusje van je oudste nichtje, Bella

Anoniem zei

O iets vergeten. Loek wat ben je toch een knappe Oudste Neef


xxxx
Bella

Anoniem zei

Dag Hans en zijn lieve familie, fijn dat je (jullie) er vandaag bij kon (den) zijn. Leuke foto! Wij weten zeker dat opa Hein(ja, zo noemen we 'm nou eenmaal) 't erg fijn gevonden heeft dat jullie allemaal compleet waren. Ook wij vonden het fijn om dat te ervaren. Wij wensen jullie allemaal ontzettend veel sterkte en kracht in deze moeilijke tijd.
Ad, Hilde en Bram

Anoniem zei

"DE STOERE MANNEN UIT DE POLDER'' ,lieve opa het is heel mooi maar koud weer in de NoordHollandse polder.
Ik moest naar een verjaardagsfeestje vandaag waar we van een oude sok een poppenkastpop moesten maken.
Vond ik niet echt spannend,weinig te eten gehad ,dus thuis een nieuw soort pannenkoek bedacht met pappa en Julian.
De super koek met choco pasta ,hagelslag en poedersuiker.
Een echte vent komt al snel tot halve,Jules kwam tot twee happen.
Voor de rest vonden we het maar niks dat we er maar een nacht waren,want papa is berestreng en stuurt ons nu alweer naar boven.
We hopen dat het snel weer weekend is want het leven in de polder met pappa is wel zwaar als je laat op wilt blijven en de chips en snoepkast wil plunderen.
Hij vind ook niets goed, blij dat henny er morgen weer is.
Nou opa, doe voorzichtig en tot het volgend weekend.
"je arme ondervoede kleinzonen uit de NoordHollandse polder"

Unknown zei

Ben het niet met mijn zus eens, Ome hans heeft een smal bekkie gekregen en daarom lijken die oren zo groot kijk maar eens naar die van ome Hein, zeilscholen zijn er jaloers op!!!
Ome Giel is een mix tussen Loek en Opa Prinsen en ook zo groot....

Hoorde laatst dat oren het enige deel van het lichaam is wat meegroeit tot bejaarheid toe. Dus groter zullen ze niet meer worden.

Ben wel blij dat er een foto is gemaakt en dat het een goede waardevolle dag is geweest.

Ik hoop dat ome Hans morgen een betere dag heeft, vindt het super knap dat hij met Engelien en Alice alles geregeld heeft maar eigenlijk had ik ook niets anders verwacht. De regie houden tot het eind. Aspergesoep met Chablis.

dikke kus ilse

Familiedag album zei

Hoi Hans en Fanny,
Af gelopen week heb ik gelezen om af en toe een thema toe te voegen aan Hans z'n weblog. Harstikke leuk zo'n thema, wat dachten jullie van "Hans digitaal". Al jaren kom ik bij Hans en Fanny over de vloer om hem en zijn "goede buur" Jan, de weg op de digitale "snelweg" te wijzen. Een aantal jaren terug beginnend (hoeveel jaar ook al weer?), heel aarzelend en met veel ongeloof, hoe dat toch allemaal mogelijk was met een computer. Beginnend met een voor toen "supercomputer" die groeiende met Hans en Jan's kennis, steeds langzamer werd. Of werd Hans meer eisend? Ik ben al die jaren met plezier aangeschoven bij het "onderwijsuurtje" tussen Hans en Jan, met deze laatste als hulp leraar. Vaak heb ik binnenpretjes gehad over de plagerijen van Hans richting zijn buurman. Inwendig vergeleek ik ze wel eens met de 2 oude mannen op het balkon in de "muppetsshow". Wat was hij trots toen hij zijn eerste email kon verzenden aan zijn dochters en vooral aan de kleinkinderen. Met zijn vorderingen hebben Hans en Jan ook steeds vaker gezorgd voor het "overlopen" van andermans "Postvak in", want ook de door hen gemaakte presentatie's werden steeds langer en professioneler.
In deze gemaakte "pronkstukjes' kwam ook steeds de humor terug die zo typerend voor hem is. Steevast werd een presentatie van bijvoorbeeld over de 'DASCLUB" afgewisseld met iets van het vrouwelijk schoon. Hoe ouder hoe gekker zegt men wel eens.
Zelfs digitale fotografie kan Hans niet tegenhouden om de "geschoten plaatjes" toe te vertrouwen aan "het web" en te koppelen aan zijn presentaties. Helaas is Hans bijna toe aan zijn laatste presentatie die al lezende in de weblog, gelukkig nog voorzien is van de nodige humor. Ik hoop in ieder geval dat deze presentatie zijn langste wordt die hij ooit gemaakt heeft.

Anoniem zei

Ik durf er geen 'Beste Hans' boven te schrijven, want op die voet zijn we niet gekomen op de huwelijksdag van uw dochter B. Misschien herinnert u zich mij nog, ik probeerde zonder stem ceremoniemeester te zijn. Dat lukte beste aardig, behalve wat uw aandeel in het programma betrof. Wat heeft u mij in de maling zitten nemen... "Nee, ik zeg niets, dat doet mijn dochter A. voor me." En dan, net als het bijna is afgelopen, geeft u mij en teken en trekt een speech van 4 kantjes uit de binnenzak. Alsof u zich liet regisseren door de eerste de beste!

Dat dacht u van het leven misschien ook. Dat uzelf de regie had. En ik vind het heel erg voor u dat u op deze manier heeft moeten ontdekken dat het niet zo is. Wat ik op mijn netvlies gebrand heb is de aanblik van u met Babs aan de arm het gemeentehuis in komend. U kunt natuurlijk niet zo stralend lachen als Babs, maar ik zag u denken; 'ja kijk maar goed, dat is er een van Prinsen!'. Ik mis die foto op het weblog....

Nu ken ik Babs zo'n dikke 12 jaar als collega. Ik ken haar enorme vasthoudendheid, directheid en haar gave om tot de laatste millimeter te blijven vechten voor het beste resultaat. Volgens mij heeft ze deze kwaliteiten niet van een vreemde en ik spreek de hoop uit dat u ze allemaal in de strijd gooit om de komende tijd zo goed mogelijk naar uw hand te zetten.
Als ik het van een afstand bekijk en beluister dan is er in uw gezin een mooie balans tussen de extroverte en de meer introverte karaktereigenschappen. De juiste combinatie levert een mooie balans op en ik wens u, uw vrouw, Annette, Babs en hun beide gezinnen toe dat jullie elkaar in evenwicht houden. Dat het lukt om toch als winnaars uit deze onrechtvaardige strijd naar voren te komen.

Veel groeten van Ilse van De Amsterdamse School.

Anoniem zei

he opa

hoe gaat het nou met u met mij goed psv heeft net aan gewonnen jammer voor ons mar ajax deed het ook goed 6-2 ik heb zelf 4-2 gewonnen en de 1e 2 voor u gescoort denk heel vaak aan u
veel geluk en nog veel plezier met u vrienden deze week

groetjes DAVID (u kleinzoon die altijd u kleinzoon blijft)

Anoniem zei

Laat een reactie achter, nu dat heb ik geweten. Misschien omdat ik blond ben, maar het lukt mij na 3 keer een heel verhaal op te schrijven nog steeds niet. Nu nogmaals proberen. Ik wil de moed nog niet direct opgeven. Wat fijn dat ik deze ochtend met Fanny en Babs heb gesproken. Jullie zijn echt een hele steun voor Hans. Zo'n vitale man, die een onmogelijke strijd aangaat. Maar dat kan hij alleen met mensen om hem heen die hem liefdevol terzijde staan. Hans en Fanny kennen Koos en ik sinds het jaar 2000 waarop wij voor het eerst een georganiseerde reis naar Zuidafrika gingen maken. Dat was reuze spannend, want je weet niet van te voren met wat voor mensen je te doen hebt. In de verterkhal stonden wij alle medereizigers te analyseren. We dachten van de een, dat moet een bankwerker zijn en van de ander een handelsreiziger etc. Wel we hadden het volkomen mis. Wat een mensenkennis van niets. We hebben echt een fantastische reis gemaakt met ontzettend lieve mensen, waar we met enkelen nog steeds intensief contact hebben. Dit is echt uniek, want we komen jaarlijks bijelkaar en in 2005 hebben we ons eerste lustrum gevierd op Cypres. We lachen dan wat af. De grootste moppentapper is Hans. Hij schudt ze zo uit de mouw. Humor zit bij Hans Prinsen in het bloed. Ik hoop dat hem dat een beetje helpt bij deze oneerlijke strijd.
Koos en ik denken veel aan jullie en hopen dat jullie nog een fijne vakantie mogen hebben in het Midden Oosten.
Liefs Koos en Gea

Anoniem zei

Hans en familie

Na een telefoontje van Alice vernam ik van je ziekte en schrok me rot.
Het machteloze gevoel is voor iedereen herkenbaar en hopen dat je doorvecht tot de laatste minuut.
Moet veel aan je denken bv hoe ik je leerde kennen,op sollicitatiegesprek bij toen "het Hotel Prinsen" een streng bedrijf werd in de omgeving verteld.
Ik met knikkende knieen en diploma s op gesprek bij jouw.
Binnen 2 ninuten zitten we aan de koffie en krijg een sigaret toegeworpen, even ouwehoeren in het algemeen ,Minpunt was je komt uit den bosch (had je vader je altijd voor gewaarschuwd komt niks goeds vandaan)
Diploma s waren niet belangrijk en was aangenomen tot mijn verbazing.
Dus niks streng,maar een gemoedelijk famieliehotel met een vaderlijke eigenaar die wist wat hij wilde.
Op het werk:s morgens tussen 10 en 12 stechelen met zus en mien (iedereen wist het beter) mochten deze het niet van je winnen kreeg je bij je afspraken koffie met veel zout die je smakelijk
nuttigde en geen spier vertrok zodat iedereen twijfelde of je wel de goede koffie had.
Maar je grote kracht was en is iedereen zich thuis te laten voelen en er een grote familie van te maken met veel plezier en humor Dit maakt je zo gewaardeerd recht door zee en je droeg ons op handen en wij jou.
Dat is altijd zo gebleven en ik mag je graag tegenkomen of een kerstgroet ontvangen met dat geweldige handschrift van je.
Hans ik wens jou en je familie heel veel kracht en sterkte toe en jat zoveel mogelijk tijd we willen je nog niet missen ! groetjes FRancois exkok Hotel Prinsen